Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
AuteursrechtvrijStemme: I'entens la voix de la belle Climene.
Agnes een Maeghdeken soet om t'aenschouwen,
Gingh naer die school, Simphronius komt aen,
Hy sey dat hy haer voor sijn Bruydt wou trouwen,
Sy heeft hem kloeck en dapper overgaen;
Hy was van droefheydt sieck, en vol benouwen,
Den Vader heeft die sieckte oock verstaen.
| |
[pagina 293]
| |
Gheen reden vindende om haer te quellen,
Gingh haer betichten dat sy Christen was,
Waerom hy haer in het oordeel ded' stellen,
Al naeckt, haer hair bedeckt, haer lichaem ras,
Soo daer in quamen d'onkuysche ghesellen,
Godts licht dat by haer was hun ziel ghenas.
Noch quam Simphronius om te verkrachten,
Dees Maeght den Enghel met die doodt hem slaet,
Sijne ghesellen die hem buyten wachten,
Siende hem ligghen doodt, zijn metter daet,
Gheloopen tot den Vader met dees klachten,
Die heel uytsinnigh was en desperaet.
Een nieuw mirakel sagh-men daer gheschieden,
Door haer Gebedt sy hier die doodt verwint,
Den dooden leeft, en riep voor al die lieden,
Den Godt der Christenen is weerdt ghedient,
| |
[pagina 294]
| |
Noch stelt-men haer in't vier die vlammen vlieden,
En hebben veel van d'omstanders gheschint.
Suyvere Maeght
|
|