Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen

[p. 272]

Ter eeren van den H. Dominicus.

Stemme: Ie cherche Dieu.

Dominicus wie sal konnen bewijsen,
U deughden en u groote heyligheydt?
Een Enghelsche tongh' sou u moeten prijsen,
Ick sal beghinnen naer mijn kleynigheydt.
O wat een vreught, ô man Godts uyt-verkoren.
U Moeder nu bevrucht sagh eenen hondt
Met een brandende torts, ghy wirdt gheboren
U Peet een sterre op u voor-hooft vondt.
Met kloecken moet noch jongh soo gaet ghy soecken,
Godt, tot die armen hadt ghy liefde groot,
Waerom dat ghy u kleeren en u boecken,
Verkoopt om hun te helpen uyt den noot.
Iverigh dan soo gaet ghy u begheven

[p. 273]

 

Om te bekeeren d'Albigensen snel;

 

Ghy hebt bekeert door u woordt en u leven

 

Met menighten van dese ketters fel.

 

Naer Roomen treeckt ghy om hier te vermeeren.

 

Godts eer', ghy soeckt een Orden die altijdt

 

Besigh sou zijn om sondaers te bekeeren,

 

Den Paus in't eerste heeft u wederleydt.

 

In eenen nacht heeft hy van Godt vernomen

 

Dat sijnen wil was, en hy liet u gaen

 

Met het consent; als ghy dit hadt bekomen

 

Ginght ghy beghinnen oock van stonden aen.

 

Const waer't voorwaer u liefde uyt te spreken,

 

U bidden, vasten, disciplinen swaer;

 

Maer ghy en kost die sonden niet wel breken

 

Naer uwen wensch, ghy plant den rooselaer.

 

Voor-sprakers stelt ghy Maria ghepresen,

[p. 274]

 

Soo u in't visioen eens was ghethoont,

 

Mirakels veel ded' ghy hier, soo wy lesen,

 

Godt door sijn gratie heeft u heel bewoont.

 

Saligh zijt ghy, die eeuwigh sult aenschouwen

 

Godts aenschijn soet; die hooghe Majesteyt:

 

Helpt ons altijdt, wy bidden met betrouwen,

 

Tot dat wy eeuwigh met u zijn verblijdt.