Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
AuteursrechtvrijStemme: Mon coeur ne sçauroit plus celer son sentimen.
Franciscus deughden moeten hier zijn gh'openbaert:
Hoe sal ick gheven lof aen desen man verkoren,
Die van sijn Moeder oock niet en kost zijn gheboren,
Dan ghelijck Iesus was in eenen stal ghebaert?
Rijck was den Vader sijn, Franciscus heeft verstaen
Een stemme die hem seyd' mijn Kercken wilt op-maken;
Met sijnen Vaders goedt begonst hy dese saken,
Die hem op dese daet heeft dapper overgaen.
Aensiet hoe hy uyt-schudt sijn' kleerkens alle-gaer,
| |
[pagina 270]
| |
Hy seyd', ô Vader mijn, dit hebdy my ghegheven,
Ick gheeft u wederom, in armoed' gaen ick leven,
Ick ben nu naeckt en bloot, maer Godt is wonderlijck.
Nu arm beweeghden hy veel die hem volghden naer,
Dickwils wiert hy bespot, hy achten't niet met allen,
Maer Godt liet sijnen Gheest soo krachtigh in hem vallen,
Dat hy wel neerstelijck naer Roomen treckt van daer.
Cost ick hier spreken uyt sijne ootmoedigheyt,
Waer-med' dat hy versoeckt den Paus om gaen te stichten,
Die't hem naer veel refus toe liet om te verlichten
Ons, siet sijn kinders gaet hy voor in heyligheydt.
In't bidden was hy kloeck, in't vasten was hy sterck,
Sijn lichaem hy kastijt al oft'et waer van steenen;
's Nachts als hy rusten sou vondt-men hem dickwils weenen,
| |
[pagina 271]
| |
Voor al die sonden groot des wereldts soo ick merck.
Siet hoe dat hy beschryft den Reghel scherp en nouw,
Als eenen Seraphin quam hy Godt te beminnen,
En oock Maria reyn, die hem dickwils van binnen
Sprack vriendelijcken aen om dat hy was ghetrouw.
Comt siet hoe Christus hem sijne vijf wonden gheeft,
Met liefde wonder groot Franciscus die verwerfden,
In handen, voeten, zyd', daer hy oock med' be-erfden
Den Gheest van Iesus soet, die eeuwigh in hem leeft.
Voor sijne kinders al bidt hy in 's hemels hof,
Mirakels ded' hy veel, die ick hier moet verswyghen:
Dit liedtjen is te kleyn, ick moet'et laten blijven,
En roepen d'Enghels al dat sy hem gheven lof.
Salighen Vader soet die eeuwigh zijt verblijdt,
U liefde wonderlijck wy uwe kinders vraghen,
Deylt ons een straeltjen med' om Godt hier te behagen,
Op dat wy hem met u loven in d'eeuwigheydt.
|
|