Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
Auteursrechtvrij
[pagina 265]
| |
Stemme: Aymable solitude.
Norberte weert ghepresen,
Hoe sal ick u ter deegh
Loven alsoo't moet wesen?
Waer't beter dat ick sweegh?
Sweegh ick 'k en sou niet eeren
Godt in sijn vrienden siet,
Neen, neen, Norbertus deught moet zijn bediet,
Onsen Norbertus weerdigh
Wies op en wierdt bequaem,
Tot alle diensten veerdigh
Vlytigh en aenghenaem.
In't Hof gingh hy hem stellen,
Des Keysers vol van pracht;
| |
[pagina 266]
| |
Och, och Norbertus, naer wellusten tracht.
Recht soo hy sou vertrecken
Naer Freden soo men sach,
Quam Christus hem verwecken
Met eenen donder-slagh;
Hy riep Sone Norberte,
Waerom vervolghde my?
Doen seyd' hy, Heere seght wat begheerdt ghy?
Beroet ontstelt van binnen
Hoort hy een in-spraeck soet,
Gaet wilt de deught beminnen,
Laet'et quaet doet'et goet;
Terstondt gingh hy af-legghen,
Sijn kleedt naer Godts bevel.
En hy kleeden hem met een lammer-vel.
Een koorde om de leden
| |
[pagina 267]
| |
Gort hy, hy wirdt ghewijdt,
Priester, en gingh besteden
Veertigh daghen met vlijdt
In't Klooster, om te leeren
Die deughden alle-gaer;
Daer-naer komt hy en preeckt seer wonderbaer.
Reden om te verblijden
Hadd' den Bisschop als-dan,
Veel quamen te benijden
Desen wonderen man:
Barvoets sagh men hem treden,
Een Orden hy fundeert,
Van twee Pausen wirdet gheaffirmeert.
Twee-drachtigheyt te slissen
Was alle sijnen lust,
| |
[pagina 268]
| |
In't gebedt sonder missen
Vont hy een soete rust:
Door sware penitentie
Branden hy wonder seer,
In die liefde van sijnen Godt en Heer.
Voor Aerts-bisschop verkoren
Van Maeghdeborgh siet aen,
Desen man weert gheboren,
Sijn Schaepkens voren gaen.
De Moeder Godts verheven,
Toonden hem 't wit habijt
Van sijn Orden de schoone Premonstreyt
Soeten Norberte 't beste
Is u heylighe doodt,
Primaet wirdt ghy op't leste,
Over heel Duydtsch-landt groot:
| |
[pagina 269]
| |
Apostel der Wandalen,
Noem ick u heel verblijdt,
Helpt ons Vader daer ghy voor eeuwigh zijt.
|
|