Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen

Ter eeren van den H. Carolus Boromeus.

Stemme: Van Valencijn.

Comt goeye Borghers laet ons eeren
Carolus ghebenedijdt,
Die ons nu soo menigh' keeren
Van de peste heeft bevrijdt;

Laet ons sien eens ras

[p. 275]

 

Hoe sijn leven was,

 

En oock voeghen't ons daer-naer,

 

Soo sal hy altijdt, sijn bermhertigheydt

 

Thoonen aen ons wonderbaer.

 

Als dit kindt eerst was gheboren

 

Sagh-men een schoon sonnen-strael

 

Boven't huys, jongh wirdt ghekoren

 

Bisschop en oock Cardinael:

 

In ootmoedigheydt

 

Hy sijn schaepkens leydt,

 

Tot den armen liberael,

 

In het vasten nouw ,, aen sijn lichaem rouw,

 

Reyn van herten, soet van tael.

 

Rijck van goedt maer arm van gheeste

 

Was desen man wonder groot,

 

Dit bevont-men alder-meeste,

[p. 276]

 

Als Milanen was in noot;

 

Door een peste fel

 

Gingh hy selver wel,

 

Met het heyligh Sacrament;

 

Een gast-huys hy bout ,, hy gaf menigh-fout

 

Tot sijn bedde dit bekent.

 

Oock met ghiften hy vercierden,

 

Kloosters, Kercken wonderlijck,

 

Godts gheest t'eenemael bestierden

 

Desen man soo goddelijck;

 

Rijck van goedt en landt,

 

Maer meer van verstandt

 

Vol van jever voor Godts Kerck,

 

Sijn Sinoden Siet ,, hebben ons bediet

 

Sijne wijsheydt, soo ick merck.

 

Loffelijck quam hy te leven,

[p. 277]

 

Als een' Bisschop, siet hoe hy

 

Die officens quam te gheven

 

Aen die vremden, om dat sy

 

Altijdt vroegh en laet,

 

Niet om eyghen baet,

 

Souden doen rechtveerdigheydt;

 

Borghers van de stadt ,, sijne leeringh' vat,

 

Volght hem naer met neerstigheydt.

 

Van sijn liefde hier te spreken,

 

En hoe Godt hem heeft bemindt,

 

Woorden souden my ghebreken,

 

In sijn wercken men dit vindt;

 

Nacht en dagh hy preckt,

 

En het volck verweckt

 

Tot een wonderbare deught:

 

Desen man die sterft ,, en hy heeft be-erft

[p. 278]

 

Godt die hem nu heel verheught.

 

Soeten Prins Carolus machtigh

 

Boromeus ons bewaert,

 

Helpt ons door u liefde krachtigh,

 

Brussel van die peste spaert;

 

M'hebben nu dit goet,

 

U Reliquien soet,

 

U mirakels sien wy claer,

 

Liefsten vrient ick sluyt ,, sent een straeltjen uyt,

 

Treckt ons tot u alle-gaer.