Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
AuteursrechtvrijStemme: Amis je vous prie.
Ignatius verheven
Die woont in't eeuwigh leven,
| |
[pagina 254]
| |
Aensiet u kinders al
Hier in dit tranen-dal,
Wilt ons den gheest toch schincken
Weerdigh om te ghedincken,
Die in die Societijdt
Door u eerst wirdt verbreydt.
Ghy waert seer hoogh gheboren,
En oock van Godt verkoren,
In 'swerelts volle vreught
Gaeft ghy u tot die deught,
In vasten en ghebeden,
Veel uren ghy besteden,
Oock penitentie zwaer
Dede ghy doen voorwaer.
Naer Godt sagh-men u haken,
Dit dede u versaken,
| |
[pagina 255]
| |
Al's wereldts pomperij,
Met een couragie blij,
Vraeght ghy om te verlaten
Die ghy soo quaemt te haten,
Die wereldt die ons schent,
U Vader gaf consent.
Als ghy eens wat sout rusten,
Saeght ghy met soete lusten
Maria met haer kindt
Van u soo seer bemindt
Die u daer quam verstercken,
U opset uyt te wercken,
Ghy naemt gheselschap aen,
Naer Roomen zijt ghegaen.
Terstont soo sagh-men vloeyen,
Godts gheest die dede groeyen
| |
[pagina 256]
| |
Deught in die jonckheydt teer,
Door uwe soete leer:
Den Paus oock consenteerden
Al't gheen dat ghy begheerden,
Die Societeyt vermaert
Van Iesus weert verklaert.
Iverigh en aendachtigh
Belooft ghy Godt almachtigh
Uwe ghetrouwigheydt,
Als-men u Priester weydt;
Oock u gheselschap mede,
Daer-naer met peys en vrede
Deylt ghy dit soet ghetal
Tot t'gheen hier volghen sal.
Veel ketters sy bekeeren
Door t'gheen sy komen leeren,
| |
[pagina 257]
| |
In het Barbaris lant,
Wirdt het gheloof gheplant,
U kinders seer verbrijden,
Sy hadden veel te lijden,
In Indien soo wordt,
Van hun veel bloedts ghestort,
Suyveren Prins vol weerden,
Ignatius wilt aenveerden,
Ons uwe kinders hier,
Verkrijght ons't liefde vier,
Voor Godt doet ons toch branden,
Om te zijn offeranden,
Voor dien grooten Heer.
Die ons bemindt soo seer.
|
|