Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen

[p. 243]

Ter eeren van den heylighen Joseph.

Stemme: Nos fâceux maris jaloux.

JOseph vriendt ick wensche u,
Veel ghelucks met Iesus nu,
Die ghy hier quaemt te bewaren,
Met een wonder liefde groot,

Want ghy noyt,

U selven en quamt te spaeren,

Totter doodt.

Oock sprack u den Enghel aen,
Ghy moest naer Egipten gaen,
In den nacht ghinght ghy bereyden,
't Eselken met groot ootmoet,

En ghy doet,

Uwe Bruydt Maria rijden,

[p. 244]

 

Metter spoet.

 

Seker ghy werckten altijdt,

 

Voor u kindt ghebenedijdt,

 

En voor die Moeder vol weerden.

 

Iesus schaefden somtijdts dan,

 

En daer van,

 

Met ghenoeght ghy't werck aenveerden,

 

Goeden man.

 

En ghy minde seer dit kindt,

 

Wesende van hem bemindt.

 

Hoe moesten die deughden vloeyen,

 

Wesende by die fonteyn,

 

Iesus reyn,

 

Ded' die altijdt in u groeyen,

 

Soo ick meyn.

 

Prijst mijn ziel den Voester-heer,

[p. 245]

 

Van Messias meer en meer,

 

Iesus is u hooft, wilt mercken,

 

Ghy sijn leken, dit aenschouwt,

 

En betrouwt,

 

Dat u Ioseph sal verstercken,

 

Menigh-fout.

 

Heylighen Ioseph ick sluyt,

 

In den Hemel by u Bruyt,

 

Zijt ghy met Iesus ghepresen,

 

Leert my hier toch neerstelijck,

 

Heylighlijck,

 

Leven, om met u te wesen,

 

Eeuwighlijck.