Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen

Ter eeren van den H. Enghel Bewaerder.

Stemme: Qu'il seroit doux d'aimer.

PRince des hemels groot,
Die my ghegheven zijt,

[p. 241]

 

Om my tot in der doodt,

 

Te beschermen altijt,

 

Teghen des vyandts nijt.

 

2. Stiert my toch dat ick magh,

 

Besitten Iesus soet,

 

Dat ick nacht ende dagh,

 

Bemin dat hooghste goet,

 

Ghelijck ghy selver doet.

 

3. Stelt my den vyandt voor,

 

Laghen in mijn ghebedt,

 

Iaeghten ghedurigh door,

 

En hem altijdt belet,

 

Alle sijn boos op-set.

 

4. Val ick door kranckheydt neer,

 

En leent my maer die handt,

 

Soo sal ick op-staen weer,

[p. 242]

 

En bieden kloeck den randt,

 

Den vyandt t'elcken kant.

 

5. Als ick victorie vecht,

 

Met liefde sullen wy,

 

Loven Godt hier te recht,

 

Met couragie bly,

 

Ick ende ghy met my.

 

6. Heylighen Enghel weert,

 

In uwe Heerschappije,

 

My heel en gans aenveert,

 

Regeert my t'allen tije,

 

Hoe hert dat het my zije.

 

7. Op dat ick eeuwighlijck,

 

Met u in's hemels Hof,

 

Singhen magh blydelijck,

 

Godts over-soeten lof,

 

Al ben ick aerd' en stof.