Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.– Auteursrechtvrij
[pagina 237]
| |
Stemme: Adieu mijn huys, mijn Ouders, en mijn vrienden.IOb was een man oprecht naer Godts behaghen,
Satanas had' door-gaen die wereldt rondt,
Godt seyd', en hebt ghy d'ooghen niet gheslaghen,
Op Job, die ick gheheel rechtveerdigh vondt,
Satanas seyde, noyt,
En heeft hy wat te lijden,
Ghy gaeft hem voorspoet groot,
Aen allen zijden.
2. Godt sey ô Satanas, ick ben te vreden,
Beproeft hem vry, maer komt niet aen sijn vel.
Satanas gingh sijn boosheydt doen besteden,
Sijn goedt en beesten benam hy hem snel,
't Huys daer sijn kinders al,
| |
[pagina 238]
| |
Vrolijck waren gheseten,
Viel in, dit ongheval
Quam Job te weten.
3. Doen seyde Job, Godt hevet my ghegheven,
Hy hevet weer ghenomen, t'alder tijdt,
Sal ick hem danckbaer zijn gheheel mijn leven,
Den naem des Heeren zy ghebenedijdt.
Satanas seyde, Heer,
't En magh aen hem niet roeren,
Moght ick hem quellen meer,
Ick sou't uyt-voeren.
4. Gaet, seyde Godt, doet allen u vermoghen,
Maer aen zijn ziele suldy komen niet,
Satanas is doen weer tot Job ghetoghen,
Sloegh hem met zeeren heel sijn lichaem siet,
Eenen stanck hy hem gaf,
| |
[pagina 239]
| |
Met scherven van potten,
Vaeght Job sijn' wonden af,
Hy hoorde spotten.
5. Sijn vrouw' en vrienden quamen met hem gecken,
Daer hy allendigh op den mest-hoop sat,
Die wormen sagh-men uyt sijn lichaem trecken,
Maer sijnen Godt hy nimmermeer vergat.
Dobbel hem Godt weer schonck,
Goedt, kinders, vee wilt mercken,
In danckbaerheydt ontfonck,
Job al Godts wercken.
6. Die Job hier volghen en Godt wel beminnen,
Sullen bevinden wat dit liedt bediedt,
Die wel verstorven zijn in hare sinnen,
Nemen van Godt al wat dat haer gheschiedt,
Want Godt die laet'et toe,
| |
[pagina 240]
| |
Wat persen, kruycen, plaghen,
Al is het lichaem moe,
Sy willen 't draghen.
7. Tot Godts gelorien vol van verlanghen,
Om Godt te loven in sijn eeuwigh rijck,
Daer-men voor droefheydt blijdtschap sal ontfanghen,
En daer het dueren sal voor eeuwelijck,
Godt is al meerder weert,
Couragie laet ons strijden,
Soo veel als't Godt begheert,
Tot allen tijden.
|
|