Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
Auteursrechtvrij
[pagina 234]
| |
Stemme: I'entens la voix de la belle Climene.O Mensch aenmerckt, aenmerckt toch uwe vrienden,
En al die Zieltjens van het Vaghevier,
Daer isser veel die ghy al hier beminden,
Daer ghy med' hebt ghenoten u plaisier,
Siet in wat vlammen sy eylaes hun vinden,
Door u ghebeden wilt hun helpen hier.
Sieltjens.
2. Sy roepen al, ô menschen wilt ontfermen,
Ten minsten ghy die onse vrienden zijt,
Aenhoort ons lamenteren en ons kermen,
Toont ons, toont ons toch u bermhertigheydt,
In dees allenden wilt ons toch beschermen,
Helpt ons door u ghebedt, 't is meer dan tijdt,
| |
[pagina 235]
| |
3. Het vier des wereldts magh wel zijn gheleken,
By eenen rock by dese vlammen fel,
Daer veel om kleyn ghebreken inne steken,
Het is het selve vier al van die hel,
Door u goey wercken wilt ons vlammen breken,
Wy sullen't in den hemel loonen wel.
4. Wilt menschen toch tijdts die deught aenkleven,
Gh'en sult niet komen hier in desen noot,
Moghten wy noch eens op der aerden leven,
Ghy soudt ons sien doen wonder wercken groot,
Wilt toch voordt-aen tot deughden u begheven,
Niet en kan-men verdienen naer die doot.
5. Van binnen en van buyten wy verbranden,
Sonder te wesen oyt door't vier verteert,
Dit vier verslindt alleenelijck die banden.
Der sonden die't allenghskens van ons weert?
| |
[pagina 236]
| |
Wy lijden 't gheren om als offeranden,
Voor Godt te wesen eens ghepresenteert.
6. Met grooten jever wy ghedurigh haken,
Om te aenschouwen haest Godts soet aenschijn,
Maer al kosten wy daer oock toe-gheraken,
Hebbende noch in ons een vlecksken kleyn,
Wy souden liever in dit vier noch blaken,
Tot dat wy heel end' al ghesuyvert sijn.
7. Suyver moet sijn dat eeuwelijck sal blincken,
Suyver moet sijn die eeuwigh Godt aenschout,
Suyver moeten sijn die daer sullen schincken,
Liefde voor liefde aen Godt, dit onthout,
Suyver moeten zijn die daer sullen drincken,
Aen die fonteyn des levens menigh-fout.
|
|