Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
AuteursrechtvrijStemme: 't Kindeken dat ons nu is gheboren.NAer't droevigh Hofken van Oliveten,
Gingh Jesus met sijn' Apostelen dry,
Petrus, Iacobus, Ioannes te weten,
Al gaende hy hun dees woorden sey,
Siet uwen Herder sal-men slaen,
Die schapen sullen verstroeyt dan staen,
Ghy-lie'n sult alle verarghert zijn,
In mijn allenden en bitter pijn.
2. Oock suldy my alle-gader verlaten,
| |
[pagina 144]
| |
Petrus antwoorde, o soeten Heer
Al waer't dat sy alle verarghert saten.
'k En sal u laten nimmermeer.
Iesus die seyde, ô Petrus kloeck,
Dry-maels sult ghy my met eenen vloeck,
Loochenen eer dat kraeyen sal
Dry-maels den haen hier in dit dal.
3. Zynde dan t'samen in't Hofken ghetreden
Wiert hy bevanghen met bangigheydt groot,
Hy seyd', verwacht my in ghebeden,
Mijn ziel is droevigh totter doodt;
En is wat weeghs van hun ghegaen,
Daer hy met bitterheydt wirdt bestaen,
Ligghende plat ter aerden ghestreckt,
Die hy met tranen heeft overdeckt.
4. Riep hy, ô Vader groot ende verheven,
| |
[pagina 145]
| |
Neemt wech den kelck is't moghelijck,
Die ghy my door den Enghel doet gheven,
Maer mijnen wille die is ghelijck,
Met uwen wille, ô Vader soet,
Wilt ghy dat ick hem drincken moet,
Uwen wil moet gheschieden altijdt,
Mijnen niet Vader ghebenedijdt.
5. Doen begonst hy te schudden, te beven,
Door bangigheydt daer inne hy was,
Het bloet quam uyt die aders ghedreven,
Want hy aen-sagh op't selve pas
Alle die sonden des wereldts wijdt,
Die hy op hem neemt en beschreydt,
Ghevende weer die oneere siet
Die door de sonden aen Godt gheschiet.
6. Hy leydt hier jammerlijck op die stede,
| |
[pagina 146]
| |
Om dat hy kende waerachtelijck
Die grootheyt van sijnen Vader, oock mede
Allen die sonden besonderlijck,
Met al hun grootheydt en ghewicht
Door sijn door-stralende goddelijck licht,
Betaelende in rechtveerdigheydt
Voor al die sonden des werelts wijdt.
7. Naer desen bloedighen strijdt wilt mercken
Gingh Iesus tot sijn Apostels bemindt,
Die alle dry (t'zijn wonder wercken)
Hy daer wel dapper slapende vindt;
Hy seyd', kondt ghy niet een ure met my
Waken tot dat ick u weer kom by?
Het vleesch is kranck dat blijckt hier klaer,
Al is den gheest bereydt voorwaer.
8. Waeckt ende bidt mijn Apostels vol vrede,
| |
[pagina 147]
| |
Op dat ghy niet en valt daer-naer
In quaey bekoringhe; 'k gaen ten ghebede.
En is weerom ghegaen van daer,
Hier baeyt hy dierelijck in sijn bloedt,
Voor sijnen Vader met ootmoedt,
En met sijn aensicht plat ter eert,
Bidt hier als voor sijnen Vader weert.
9. Hooveerdigh mensch beschreydt u sonden,
Siet eens hoe Iesus die heeft beweent;
Hy heeft d'Apostels weer slapende vonden,
Niemandt hem hier een traentjen leent;
Hoort s'hem vermanen vriendelijck
Om wat te waken, maer eyndelijck
Gaet naer't ghebedt voor de derde reys,
Daer hy bidt't selve in droevigher wijs.
10. Hier leyt hy boven alle ghedachten,
| |
[pagina 148]
| |
Den Vader sendt eenen Enghel af,
Die hem verstercken quam alle sijn krachten,
En hem weer moedt en couragie gaf,
Om te gaen lijden met vlijtigheydt:
Hy komt tot sijn Apostels verblijdt,
Slaept mijn Apostelen, slaept als-nu,
Den tijdt die is hier daer-toe voor u.
11. O Princelijcken Iesus ick wensche
Altijdt te draghen in mijnen grondt,
t'Inwendigh lijden van u Godt en mensche,
Daer ghy in't Hofken inne stondt
Om u te schencken een traentjen heet
Voor al u droevigh en u bitter leet;
Want ghy die aerde soo menichfout
Met bloedt en traenen hebt door bedout.
|
|