Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
Auteursrechtvrij
[pagina 149]
| |
Stemme: Mortels il n'est plus à propos.IEsus nu wetende den tijdt,
Dat d'ure was ghekomen,
Van Godt daer-toe ghenomen.
Weckt sijn Apostels, en hy seydt,
Staet op ende laet ons gaen,
Daer komt aen
Veel volcks met verlanghen,
Judas komt voor, Judas komt voor,
Hy gheeft den spoor,
Hoort wat ghetier komt hier,
Om my te vanghen.
2. Hy gaetse teghen kloeckelijck,
Judas hadt hun beschreven,
| |
[pagina 150]
| |
Die ick den kus sal gheven,
Vanght hem en bindt hem looselijck.
Meester weest ghegroet sey hy,
Sijn party,
Quamen aen-gheloopen,
Met groot ramoer, met groot ramoer,
't Was al in roer.
Jesus sey, vriendt bemindt,
Wie wilt ghy stroopen?
3. O Iuda waer-toe komdy nu,
Heb ick u dit bewesen,
In 't Avondt-mael ghepresen,
Met mijn lichaem spijsden ick u,
Uwe voeten wiesch ick net,
Hier-op let;
Noch kust ghy mijn wanghen,
| |
[pagina 151]
| |
Roodt verwigh heet, roodt verwigh heet,
Van't bloedigh sweet,
Maer 't is al niet, want siet,
Ghy gaet u ganghen.
4. Doen sprack hy tot die Ruyters al,
Wie soeckt ghy in dees Stede,
Met fackels, stocken mede,
En sweerden? ghy maeckt groot gheschal,
't Is Jesus van Nazareth,
Die belet,
Onse wet van weerden,
Seyden sy dan, seyden sy dan.
Ick ben den man,
Sey Jesus soet, dit doet,
Hun al ter eerden,
5. Vallen in onmacht, door sijn kracht,
| |
[pagina 152]
| |
Dit woordt als eenen donder,
Dat broghtse al ten onder,
Sy staen weer-op, hy gheeftse macht:
Tot dry-maels is dit gheschiet,
Maer doen liet,
Hy haer macht ghebruycken,
Met boosheydt fel, met boosheydt fel
Bonden s'hem wel,
Den eenen treckt, en geckt.
D'ander hem fuycken.
6. Wilt ghy my vanghen soo laet vry,
De dese mijn dienaren,
Ick wilse al bewaren,
Die mijnen Vader gaf aen my.
Petrus siende dit ghespuys,
Met ghedruys,
| |
[pagina 153]
| |
Begonst hem te stooren.
Trock uyt sijn sweert, trock uyt sijn sweerdt,
Sloegh d'oor ter eerdt,
Van Malcus recht den knecht,
Soo ghy sult hooren.
7. Van den oversten Priester, maer,
Iesus seyd', wilt op-steken,
U sweerdt, en wilt niet wreken,
Al dees affronten wonderbaer,
Wilt ghy niet dat ick hier drinck,
Die' en schinckt,
Den Kelck van mijnen Vader?
Die met't sweersdt slaet, die met't sweerdt slaet,
Daer-me vergaet,
Doen quam vol spijt en nijdt,
Dit volck hem nader.
| |
[pagina 154]
| |
8. Daer stieten s'hem van boven neer,
In Cedron 't was een beke,
Hier beghint hy te leken,
Van nattigheydt en bloedt al weer,
D'een met sijnen baert hem sleurt,
D'ander leurt,
Hem 't met hair, wilt mercken,
Siet in wat pijn, siet in wat pijn,
Dat Iesus reyn,
U saligheydt met vlijdt,
Beghint te wercken.
9. Sy trocken hem doen alsoo seer,
Tot Annas huys eerst binnen,
Die hem met kloecke sinnen.
Vraeght naer d'Apostels en sijn leer,
Hy seyd' 'k leerden openbaer,
| |
[pagina 155]
| |
Vaghet haer,
Die hoorden dese dinghen,
Een' dienaer stout, een' dienaer stout,
Dit wel aenschout,
Gheeft een souflet, dat het,
Bloedt komt uyt-springhen,
10. Wt mondt en neuse desolaet,
Hy seyd' met soete treken,
Kom ick qualijck te spreken,
Soo gheeft ghetuyghenis van't quaet,
Maer heb ick hier wel gheseydt,
Waerom smijt,
Ghy my wreedelijcken?
Die handt die sloegh, die handt die sloegh,
De wapen droegh,
Siet eens hoe blou, hy nou,
| |
[pagina 156]
| |
Schier sou beswijcken.
11. Noch trocken s'hem naer Caiphas,
Die scheurden sijne kleeren,
Om dat den Heer der Heeren,
Hem antwoorde de waerheydt ras,
Daer hy leedt veel pijnen swaer,
Die voorwaer,
VVy hier niet en weten,
Petrus die was, Petrus die was,
Op't seve pas,
Onder't gheraes eylaes,
Aen't vier gheseten.
12. En loochent dry-maels sijnen Heer,
Hy gingh met eedt bewenden,
Dat hy hem niet en kenden.
| |
[pagina 157]
| |
Den haen die kraeyden eenen keer,
Iesus gheeft hem een ghesicht,
't VVelck verlicht,
Hem, en sonder bey'en,
Gaet uyt en krijt, gaet uyt en krijt,
In bitterheyt,
En totter doodt houdt noyt
Meer op van schreyen.
13. Iudas kent sijn' misdaet en spoet.
Hem t'ghelt weerom te gheven,
Hy sey: 'k heb quaedt bedreven
Te leveren t'onnoosel bloedt.
Sy gheckten met sijne daet,
Siet hy gaet
Hem terstondt verhanghen,
Sijn hert' hem perst, sijn hert' hem perst,
| |
[pagina 158]
| |
En open berst,
Stelt u ten toon den loon
Die hy ontfanghen
14. Heeft voor sijn sonden grouwelijck.
O liefsten Iesus machtigh
Bindt my aen u soo krachtigh,
Dat ick u dien ghetrouwelijck,
Vanght my door u gratie milt,
Soo ghy wilt
Heere ick ben te vreden,
Mijn krachten dry, mijn krachten dry
Bestiertse ghy,
Al mijne schuldt vervult
Door u droef heden.
|
|