Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen

Ter eeren van den heylighen Schapulier.

Stemme: Le Berger Tircis sur cette riviere.

WY dancken u, ô Maria vol vreden,
Die ons ghelaten hebt den Schapulier,
Om ons te helpen hier door u ghebeden

[p. 136]

 

En ons te trecken uyt het Vaghevier.

 

2. Die met devotie den Schapulier draghen,

 

En u beminnen, ô suyvere Maeght,

 

In die, segh' ick, neemt ghy u wel-behaghen,

 

Voor die ghy sonderlinghe sorghe draeght.

 

3. Den eersten Saterdagh naer ons verscheyden,

 

Komt ghy Maria ons zielen ter noot,

 

Om ons met vreught naer den Hemel te leyden,

 

Wt al die vlammen des Vaghe-viers groot.

 

4. Wat reden hebben wy ons te beklaghen

 

Dat ons den vyandt soo dickwils bevecht?

 

Den Schapulier die breckt alle sijn laghen

 

Als wy hem draghen met liefde oprecht.

 

5. Voeght u dan onder den standaert verheven

 

Des Schapuliers, volght Maria wel naer,

 

Voeght u om in alle deughden te leven,

[p. 137]

 

Soo suldy wesen oock bemindt van haer.

 

6. Hy is het teecken, willet wel onthouwen,

 

Van al die kinders van Maria soet,

 

Bidt haer, bemindt haer, en wilt in haer betrouwen,

 

Soo suldy krijghen het opperste goet.

 

7. Soete Maria Princesse vol weerden,

 

Wy gheven ons aen u tot al-der tijdt,

 

Leert ons toch alle die deughden aenveerden

 

Om u te loven inden eeuwigheydt.