Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
AuteursrechtvrijStemme: Chere Catto.
Lof zy u ô Maria, t'alder tijdt,
Over u bootschap soet ghebenedijdt,
| |
[pagina 132]
| |
Wanneer dat ghy ontfanghen hebt voorwaer,
Den Sone Godts Messias wonderbaer.
Over 't gheberghte ginght ghy by u nicht,
Daer uwen Soon Joannes heeft verlicht,
T'samen den Vader en die Moeder siet,
Daer u, ô Maeght, veel eere is gheschiet.
Fonteyne der ghenaden, in ootmoet,
Hebt ghy ghebaert het alder-hooghste goet,
Als uwen Koningh Godt en oock u kindt,
Hebt g'hem ghe-eert, ghelooft, ende ghedient.
Suyvere Maghet ghy ghinght naer die Kerck,
Met uwen Soon, ghy deed' een heyligh werck,
Ghy offert hem aen sijnen Vader groot,
Van blijdtschap wenschte Simeon die doodt.
Yverigh soeckt ghy uwen Soon bemindt,
Die ghy vol vreught by die doctoren vindt:
| |
[pagina 133]
| |
Vol blijdtschap vonde ghy daer dien schat,
Die ghy het liefste van de wereldt hadt.
In ancxt en vreese waert ghy Maghet soet,
Als uwen Sone water ende bloet,
Sweeten in't hofken voor ons sonden al,
Wat persen lede ghy in dit gheval.
Een droefheydt heeft omvanghen uwen gheest,
Als ghy hem saeght mishandelt als een beest,
Naeckt en verscheurt, ghegheesselt tot het been,
U hert was schier ghebroken soo ick meen.
Sy kroonden uwen Soon met doorens fel,
Met bitter ooghen saeghde ghy dit spel,
Die doorens quamen hem tot inden mondt,
Hoe was u hert Maria doen doorwondt.
Vol droefheydt volghde ghy dien grooten Heer,
Die hemel, aerd', en hel moet biden eer',
| |
[pagina 134]
| |
Gheladen met den balck des kruycen zwaer,
Die straten verfden hy met bloedt aldaer,
Soo uwen Soon met t'kruys wirt op-gherecht
Door liefde bleefde ghy aen hem ghehecht,
Ghy saeght daer uwen alder-liefsten vrient
Sterven, u droefheydt blyft ons onbekint.
Maer als hy van-der noodt verresen was
Wat vreught en glorie hadt ghy op dat pas:
Hy thoonden dat hy was Godt ende mensch,
En dat hy doen kost alle sijnen wensch.
Als ghy hem saeght op-klimmen door sijn kracht
Ten hemel volghde ghy met bly ghedacht.
Ghy ghelooft hem aen s'Vaders rechter-hant,
t'Welck u gaf liefde boven ons verstant.
Reder van blijdtschap had ghy soete Maeght,
Als ghy den heylighen Gheest dalen saeght
| |
[pagina 135]
| |
Over u en d'Apostels metter vlijt,
Hy brocht med' glorie, vreucht, en heyligheydt.
In u op klimmen zijn wy al verblijdt
Als ghy ten hemel op-ghedraghen zijt
Van al die Engheltjens, die wonder schoon
Songhen Alleluja met blijden thoon,
Alder-beminste Bruyt Princesse reyn.
Die nu verheven zijt in s'hemels pleyn,
Wy eeren uwe krooningh' triomphant,
Treckt ons tot u in dat soet eeuwigh lant.
|
|