Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen

Ter eeren van de Besnijdenisse.

Stemme: Quand vous voez Philis qu'un pauvre amant.

ICk sien hier Boerkens en Boerinnekens,
Komen met potten en met stoopen,
Seght my mijn lieve Herderinnekens,
Ghy komt soo vlijtigh aen-gheloopen;
Wat isser nieuws? en swijgh'et aen my niet,
Neemt my in u gheselschap mede,
Komt, komt, ghy sult sien watter is gheschiet,
In een soet stalleken vol vrede.

2. My voeghden ick by haer, wy treden in,

In eenen armen stal ghepresen,

[p. 90]

 

Titer die trock sijn liefste Herderin,

 

En seyd', vriendin wat magh dit wesen?

 

Dit kindtjen weent, laet ons vallen op d'eert,

 

En laet die moeder vraghen reden,

 

Seght ons, ô alder-liefste Moeder weert,

 

VVat heeft u kindeken vol vreden.

 

3. Sy seyd' ô Herderkens mijn kindtjen teer,

 

VVeent en siet ghy van koude beven,

 

Den kleynen Iesus weerdigh alle eer',

 

VVilt u hier door liefde verheven,

 

Schencken sijn liefde Iesus minnelijck,

 

VVilt u door liefde brenghen 't leven,

 

Den soeten Iesus wilt u al-ghelijck,

 

Tot een nieuw'-jaar sijn-selven gheven,

 

4. Onsen nieuw'-jaer, dit liefste kindeken,

 

Namen wy op met groot verlanghen,

[p. 91]

 

VVy langhden 't soetjens uyt het kribbeken,

 

En wy omhelsden hem met sanghen.

 

VVy songhen al-te-mael ghelijckelijck,

 

Alleluja wel duysent keeren,

 

Dit kindeken beloegh ons vriendelijck,

 

't VVelck onse vreught weer ded' vermeeren.

 

5. VV'aenbaden 't kindeken met liefde groot,

 

Gaven wy 't die Moeder met lusten,

 

S'aenveerden 't minnelijck in haren schoot,

 

Sijn liefste mondeken sy kusten,

 

En gaf't een mammeken vol van ghenucht,

 

VVy riepen al eer dat wy scheyden,

 

VVillekom kindeken in ons ghehucht,

 

Dit soet nieuw' jaer doet ons verblijden,