Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers–
Auteursrechtvrij
[pagina 177]
| |
Inhoudt van het XLIII. Cap.Van Son, Maen, Sterren, en des hemels cieraet, Wercken van den hoochsten Godt waerdich gheeert, Door de welcke men siet Gods heerlijcke daet, Waer door hy ghelooft wert, en sijn wijsheyt gheleert. | |
Het XCIIII. Liedeken op de vvijse, Non point à nous, &c. VVie can hem hier versaden immermeer// Al Ga naar margenoot+
van de heerlijckheyt van Godt den Heer// Diemen hier
mach aenmercken// Al aen de groote hoochte excellent// Ga naar margenoot+
En aen het blinckende claer firmament// Den hemel Ga naar margenoot+
en sijn wercken.
Wanneer de Sonne in het oost op gaet,
Vercondicht sy den schoonen daghe-raet,
Sy is van Godt almachtich
Een wonder werck, het welck seer is verhoocht, Ga naar margenoot+
En in den middach hier de aerde droocht,
Wie lijt haer hitte crachtich.
| |
[pagina 178]
| |
Sy maect veel heeter hier aen elcken cant
Ga naar margenoot+ Dan ouens, waer van wel heet is den brant,
Berghen can sy verslinden,
Sy blaest hier inckel hitte oock van haer,
En gheeft alsulcken schijnsel claer
Dat d'ooghen hier verblinden.
Moet dit niet sijn een Heere sterck en groot,
Die haer verciert heeft met haer stralen root?
Wiens hant huer cost maken,
Ga naar margenoot+ Ende gafse hier een sekere beuel
Dat sy sou loopen haren loop seer snel,
Int lichten vierich blaken.
Ga naar margenoot+ De Mane moet gheuen oock haren schijn
Ga naar margenoot+ Ouer de werelt op gheset termijn,
Ga naar margenoot+ En sy can onderscheyden
Maenden, iaertijden, feest daghen ghesticht,
Het is den mensche tsnachts een bequaem licht,
Tneemt af en toe van beyden.
Sy maect de Maenden, seer lancksaem sy wast,
Ga naar margenoot+ En wonderlijck sy daelt, elck daer op past,
Sy licht al in het ronde,
Met sterren is den hemel schoon verciert,
Ga naar margenoot+ En Godt almachtich heeft dat al bestiert,
Tot tswerelts licht hijt ionde.
Elck hout sijn ordeningh door Godts woort,
Tvermoeyt haer niet dat sy soo snel gaen voort,
En wilt hier oock aenschouwen
Ga naar margenoot+ Den reghenboghe hier verciert seer schoon,
Ga naar margenoot+ En looft den schepper die hem set te toon,
[Tverbont dat wilt onthouwen.]
|
|