Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen

Het LXVIII. Liedeken vvt den selfden capittel op de vvijse, Dan seyt sy man van eeren vveest ghegroet.

^+
+
HEt voeder hoort den ezel toe// ghees-
sel en last daer beneuen//
Den knecht dat hy hem arbeyt moe// die
sy hem broot oock ghegheuen// wilt ghy

+ Van knechten.

+ Huyslijck.

[p. 133]

 

 

int leuen hebben rust// gheeft v knechts werck, want

 

leecheyt baert boos lust.

 

 

 

Laet ghy v knecht hier ledich gaen ⁺

 

Een ioncker meynt hy te sijne,

 

Het ionck dat buyght t'svees hals seer saen,

 

Siet oft v knecht twerck valt pijne,

 

Trect hy de lijne// boos verkeert,

 

T'sy hem met kneppel oft een stock verleert.

 

 

 

Drijft hem tot arbeyt [vroech en laet] ⁺

 

Dat hy niet ledich en blijue,

 

Want ledich gaen leert alle quaet,

 

Gheeft hem werck nae sijnen lijue,

 

Is hy dan stijue// int ghehoor,

 

Set hem int stock [eer hy v meer verstoor.]

 

 

 

Leght hem oock op te vele niet,

 

Maer wilt het met maet al minghen, ⁺

 

Als hem oock ouerual gheschiet

 

En ghy dat selfs siet volbringhen,

 

Acht dese dinghen// uws lijfs strijt,

 

[Want reden niet seer gheren onrecht lijt.]

 

 

 

Een knecht die dander doet beuel,

 

Sijn woordt moet als duwe blijken, ⁺

 

Want ghy behoeft doch sijnder wel,

 

Als v lijf: laet hem niet wijken,

 

Want gaet hy strijken// onghestilt,

 

Soo is hy dan te soecken weer seer wilt.

+ Een ledich knecht verhoouaerdicht.

+ Ledicheyt leert alle quaet.

+ Maticht der dienstboden aerbeyt.

+ Ghetrou boden laet om gheen cleyne sake van v gaen.