Cronyke van Vlaenderen. Deel 1
(1898)–Jean Froissart– Auteursrecht onbekend
[pagina 60]
| |
Ga naar margenoot+Van den Gentoyseren die horen heer bij hem te hebben begeerden.Ga naar margenoot+Dit willen wij nu een wijl laten staen ende keren weder tot den saken van Vlaenderen. Ghij weet wail dat, doe die zoene gemaict was twischen den grave van Vlaenderen ende die van Gendt bij toedoen des hertogen van Burgongen, die dair groten danc an beginc van thele lant, so was die menige, ende hadden dies grote vruechde ende hope, dat die grave tot Gendt soude hebben comen wonen ende dair sine herberge houden. Hiertoe so wert die grave oic zeer toegeraden van den provoost van Herlebeke ende anders sinen rade, dat also te doen, om te meer vreenscappe te voeden twischen hem ende die van Gendt; mer hij hilt hem noch tot Brugge, ende en quam tot Gendt niet, dair die van Gendt zeer af verwonderde, ende bijsonder die rijke ende die vroede, die niet dan vrede en sochten; mer dat gebueffte, dit Witte Caproenen ende hoirs gelijke, die niet dan werringe en sochten, en hadden dair geen verlangen na, want sij wisten wail, quaemt dat hij dair quame ende bleve dair wonen, hij soudse allenicken even bedectelijken, scerpelijken doen korrigieren ende castien van tlede dat sij hem ni gedaen hadden. Doch niettemin, al hadden dese quade dese sorge, die van den gerechte, die guede ende die rijcdomme van Gendt wouden enichsins hoiren here tot Gendt hebben wonende, alsoit gedadinct was, want hem dochte dat sij genen vasten noch sekeren vrede noch soene mit hem en hadden, hij en quame dair mitter wone, ende meenden, sij wouden tot hem trecken ende halen eerwairdelijken, alst beh oirde. Dairtoe geordineert werden XXIIII nota- | |
[pagina 61]
| |
belre mannen, die tot Brugge bij hem trecken souden om hem te bidden tot Gendt te comen ende te halen, ende hem oic te seggen dat grote begeren dat die van Gendt tot hem hadden om hem binnen Gendt sijn woenstadt tot Gendt te houden. Dese van Gendt, die hiertoe gecoren wairen, schieden van Gendt zeer statelijken, als diegene toebehoirde die om hoiren here trecken souden; desen wert medegegeven ende bevolen, dat sij nimmermeer binnen Gendt comen en souden voirdat sij hoiren here voir hem brachten binnen Gendt, of sij souden die poirten van Gendt voir hoir hoift toegesloten vinden int wederkeren.Ga naar margenoot+ Hiermede schieden sij van Gendt, ende reden tot Dunsen weert; ende, als sij quamen twischen Dunsen ende Brugge, vernamen sij dat die grave dair quam rijden, dies sij zeer verblijt wairen. Ende licht omtrent ene mile van daen, dair sij des graven huysgesin hadden beginnen te gemoeten, die voirreden, elc om sinen dienste te bewairen, sagen sij van verren die grave mit sinen heren comen rijden int velt. Als dese burgeren van Gendt den grave genaicten, sloegen sij opt velt op beyden sijden van den wege, ende deylden hem dair an tween; ende die grave mit alle sijn ridderscappe leden mids doir hemluden. Dese burgeren negen ende bogen ende veroitmoedichden hem also lage als sij mochten tegens haren here, terwijlen hij doir hemluden leet; mer die grave reedt al doir, sonder hem yet te toven of an te sien; mer hij slouch sijn handt een weinich an sinen hoet, noch op alle den wech en toichde hij niet maniere om hemluden een woirt toe willen spreken. Aldus so reedt die grave an die een sijde, ende die Gentoyseren an die ander sijde van den wege, totdat sij tot Dunsen quamen, ende dair toefden sij, want die grave soude dair sijn middaichsmael doen, als | |
[pagina 62]
| |
hij oic dede, ende die Gentoyseren namen dair oic herberge ende bleven dair mede eten. Alst quam dat die grave gegeten hadde, quamen die burgeren van Gendt zeer sedichlijken in enen statelijken ordinancie voir hoiren here den grave, ende vyelen hem dair alle gelijc op hoir knien te voete, dair die grave op ene bancke sadt, ende dair presenteerden sij hem zeer oitmoedelijken die grote minne ende willige, onderdanigen dienste sijns stadts van Gents, ende gaven hem dair te kennen hoe die stede van Gendt uut groter minnen ende begeerten, die sij hadden binnen der stede van Gendt mit sinen here ende woenstadt binnen Gendt te hebben, so wairen sij tot hem gesent; ende seyden hem oic hoe sij hemluden int sceyden bevolen hadden nimmermeer binnen Gendt weder te comen voir sij sinen edelen persone voir hem brachten. Die grave, die alle dese woirde zeer wail verstaen ende onthouden hadde, zweech ene wijle al stille; mer, doe hij sprekende wert, seechde hij: ‘Ic gelove wail dat alle dat gij seecht also is, ende vele binnen Gendt my begeren dair te hebben, mer my verwondert zeer van dat hemluden dat niet en gehuecht, noch en willen hem des niet willen laten gedeincken, van den geleden tijt, nadat sij mij bewijst hebben hoe dat ic hemluden oirbairlic geweest hebbe ende guedertieren in allen hoiren begeerten, ende hebbe geleden mine edele mannen om hoiren wille uutten lande versteken te wesen, als sij hoir enich voir my beclaechden omdat ymmer hoir justicie ende rechten gehouden souden werden. Ic hebbe hem tot menigen tijden mine vangenisse doen ontsluten, ende hem hoir gevangen ende misdadige burgeren dairuut doen geven, als sijt begeert hebben. Ic heb se geminnet, gedragen ende geëert meer dan iemande van al | |
[pagina 63]
| |
myn lant, ende sij hebben my alle die rechte contrarije gedaen, als eerst minen bailiu doitgeslagen, myns volkes huysengen gedestrueert, myn luden gebannen, mine dienren verjaecht, mine husinge verbrant, die ic alderlieftste hadde, mine steden vercraft ende geset na hoiren wille, myn edel ridderscap doitgeslagen binnen Yperen, ende so veel quaets gedaen tegens my ende mine heerlichede dat ict u ymmers vertellen moet, hoewail ic wel woude dats my immermeer en gehuechde; mer ten mach niet sijn, tsal myGa naar margenoot+ gehuegen, wair ic wille of en wille’. ‘Ach! here’, andtwoirden die van Gendt, ‘en wilt dat niet in u herte houden, want gij hebt ons dat alle vergeven’. ‘Tis wair’, sprac die grave, ‘ic en wil, noch en meen oic niet, al spreec ic dese woirde, dat gijs van my in toecomende tijden iet te quader hebben sult; mer ic geeft u te kennen om die grote vreeslichede ende fellichede, die ic in die van Gendt gevonden hebbe’. Ende hiermede coelde des graven moet, ende was voirtan te vreden. Ende hij stont op van dair hij geseten hadde, ende dede die van Gendt oic opstaen, ende sprac tot den here van Ramsflies, die dair bij hem stont: ‘Doet ons den wijn bringen’, die dair doe terstondt gebracht wert, ende dair droncken die van Gent, ende schieden so van hoiren here, ende gingen weder tot hoire herbergen wairt, ende wairen dair die nacht; so was oic die grave, ende des anderen dages so reden sij allegader tot Gendt wairt an. |