Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn

[p. 606]

Liedeken.

Op die wijse: Tobias om sterven gheneghen.

HOoren Godts Woort, en dat bewaren
Dat doet eerst rechte vruchten baren,
Dus hoort, Godts Woort,
En sluyt het binnen, in uwe zinnen.

Eer men den Heere can behagen

Moet men met vlijt zijn zond' beklagen,

[p. 607]

 

Niet weer, tot meer

 

Zonden gaen voeghen, na 's vleys ghenoeghen.

 

 

 

Naerstigh wilt t'aller tydt aenmercken

 

Al wat voor Godt zijn quade wercken

 

Op dat, ghy rat

 

V daer voor wachtet, en niet nae trachtet,

 

 

 

Den Heere wilt van harten vresen,

 

Ghy verkrijght seer veel goets door desen,

 

So ghy, u by

 

Zijn Woordt gaet houwen, met vast betrouwen.

 

 

 

Reyn moet ghy u van 't quaedt behoeden,

 

Tot deught en waerheydt altydt spoeden,

 

Met vlijt, u quijt

[p. 608]

 

In dese saken, 't sal u vermaken.

 

 

 

Ist dat ghy vliet tot allen stonden

 

Al 't gheen u can leyden tot zonden,

 

Ghy sult, vervult

 

Werden met vreuchde, leert ghy 't tot deughde.

 

 

 

Cuysch, sober, zedigh, en manierigh,

 

Waerachtigh, vroom, en goedertierigh,

 

Moet zijn, seer fijn,

 

Die na dit leven, wilt zijn verheven.

 

 

 

Keert u tot sullicx t'allen tyden,

 

Uwes vlesch-lusten stelt ter zyden,

 

Gaet voort, en spoort

 

Op 's Heeren weghen, vroom, en te deghen.

[p. 609]

 

In al uw doen moet ghy u wachten,

 

Dat ghy den Knecht niet en gaet slachten,

 

Die 't pondt, terstondt,

 

Weer heeft begraven, door zondig slaven.

 

 

 

Een Christen moet zijn vleysch verwinnen,

 

Godt en zijn Naesten hart'lijck minnen,

 

Seer reen, alleen

 

Godts Wet aen-hanghen, met groot verlanghen.

 

 

 

Niet kleyn en acht 's Heeren geboden,

 

Want zy zijn ons seer hoogh van noden,

 

Om daer, wel naer

 

Te doen ons wandel, oock werck en handel.

 

 

[p. 610]

 

Bereyt u nu sonder om-kijcken,

 

Doet boete eer den tyt gaet strijcken,

 

Gheen man, en kan

 

Den tijt weer halen, dus wilt niet dwalen.

 

 

 

Als die wijse Maeghden vol waerden,

 

Ziet oock na Oly hier op Aerden,

 

V handt, met brandt

 

En Lampen vierigh, wilt zijn vercierigh.

 

 

 

Rijst uyt den slaep, wilt u opmaecken,

 

Om met den Bruyd'gom in te raecken,

 

Niet traegh, maer graegh

 

Wendet u gangen, ghy wert ontfangen.

 

 

 

Even ver ghy dit laet passeren,

 

Ghy kondt nimmermeer weder keeren,

[p. 611]

 

Dus vaet, dees raet,

 

Neemtse ter harten, of u naeckt smarten.

 

 

 

Neemt tot een Leer die dwaese Maeghden,

 

Die haer versuym bitter beklaegden,

 

Met smart, in't hart,

 

Weemoet bedryven, noch buyten blyven.

 

 

 

'T is best toe-zien en 't valt te late,

 

En soecken hulp tot onser bate,

 

By Godt, die tot

 

Hulp is gheneghen, met troost en zeghen.

 

 

 

Soeckt, smeeckt, en bidt om Gods ghenade,

 

Roept met betrouen vroegh en spade,

 

U stem tot hem

 

Gestadich schicket, ghy wert verquicket.

[p. 612]

 

Dochter ontfanght dees kleyn vereering,

 

Ghebruycktse staegh tot uwer leering,

 

Met macht, oock tracht

 

Dat ghy 't onthouwet, en daerop bouwet.

't Mist wel meer.