Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn– Auteursrechtvrij
[pagina 593]
| |
Op de wijse: O Broeders laet ons met vrolijckheyt.
MAch hy te recht niet zijn verblijt
Die door 's Heeren ghenaet
De zonden is gheworden quijt,
En in Godts hulde staet,
Beschut, behoedt voor 's duyvels list,
Door Christi doodt en lijden,
Zijn misdaedt uytghewist.
Als dit de Mensche te recht smaeckt,
En dees weldaedt bekent,
| |
[pagina 594]
| |
Tot den Heere weder ghenaeckt,
En 't ghebedt tot hem zent,
Bidt ende smeeckt uyt 's harten grondt,
Dat hy doch kracht wil gheven
Te houden zijn verbondt.
Rust u wel toe met zin en moet
Dat ghy dees gaef verkrijght,
Bewijst voor den Heer waere boet,
V misdaedt niet verswijcht,
Want die hem belydt zijn misdaet
Met waerachtigh leetwesen,
Krijght troost tot zijnder baet.
Ionckheydt slaet doch wel naerstigh acht
Wat dat Godts Woordt ons leert,
En hout ghestadigh goede wacht
Dat ghy daer van niet keert,
Want wat de mensche dient [...]seckt
| |
[pagina 595]
| |
Om Godts Rijck te verwerven
Wert daer claerlijck ontdeckt.
Ist dat ghy lust hebt in Godts Rijck,
Hier na met voller vreught
Met hem te leven eeuwighlijck,
So schickt u hier tot deught,
V met den boosen niet verselt,
Maer soeckt vleys-lust te dooden,
Want Godts Rijck leydt ghewelt.
Al die luy, traegh, en slaep'righ zijn,
Om doen des Heeren werck,
Zijn niet bequaem t' eenigh termijn
Tot steenen aen Godts Kerck,
Dus doch kloeck, vroom, en naerstigh zijt
Om des Heeren gheboden
Te doen met alle vlijt.
| |
[pagina 596]
| |
Neemt op u 't Iock des Heeren goet
Van uwer Ionckheydt aen,
Den last is licht, en 't Iock is soet
Daer Christus in hiet gaen,
Hier toe niet traeg noch stribb'lic weest,
Maer laet u te recht leyden
Door 's Heeren Wet en Gheest.
So en sal u ontbreecken niet
Van al dat ghy behoeft,
Want zijn hulp en troost hy aenbiet,
Als men u hier bedroeft,
Wert ghy bespot, ofte versmaet,
Stelt op hem u betrouwen
Ghy krijght hulp, troost, en raet
Den Daniel hy trou by stondt
Al in der Leeuwen kuyl,
Behoede hem fris en ghezondt
Al van der wreeder muyl,
| |
[pagina 597]
| |
Susanna (met doodt belaen)
Heeft haer tot hem ghekeeret,
Hy heeft haer by-ghestaen.
Of men al werdt met groot dangier
Beswaert door 's Menschen hant
Het zy door water ofte vier,
Hy doet trouwe bystant.
De Ionghelinghen met haer drien
In den brandenden Oven
Heeft men t' claer aenghezien.
Comt laet ons treden al te saem
Tot dees trouwe Hooft-man,
Laten aen-schryven onsen naem,
En niet wijcken daer van,
Maer volghen hem tot aller tijt,
Op dat hy ons behoede,
En stercke tot den strijt.
| |
[pagina 598]
| |
Het is een starck en strijdtbaer Heldt
Die niet en loopt noch wijckt,
Maer blijft vast staende in het Veldt,
En de zijn niet beswijckt,
Want helle, duyvel, ende doodt
Can men krachtigh verwinnen
Door hem, als eyscht den noodt.
'T en sal faljeren nimmermeer
So wy al onsen hoop
Alleen stellen op desen Heer,
En dat wy onsen loop
Op zijn voetstappen rechten snel,
Of hy sal ons gheleyden
In 't eeuwigh vreughden-spel.
Eeuwigh so langhe dueren sal,
En groot is het verscheel,
Of men hier nae-maels comt tot val
Of krijght het beste deel,
Dus laet ons trachten na die stat
| |
[pagina 599]
| |
Wiens straten zijn heel gouden,
't Welck is des Hemels schat.
Roept, bidt, en smeeckt om zijn bystant,
Dat ghy door hem verkrijght
Hier na-maels het beloofde lant,
Hart, zin, en ooren nijght
Om te volbrenghen zijn ghebodt,
Ghy sult door hem verkrijghen
Hier na het beste lot.
't Mist wel meer. |
|