Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn– Auteursrechtvrij
[pagina 527]
| |
Op de wijse: Ick sal u een liedt verbreyden.
GHy die hebt aenghenomen
V self niet meer te leven hier,
Maer Godts Woort naer te komen,
En voortaen onder zijn banier
V vromelijck te draghen,
En schicken inden strijt,
Met hem wilt het vry waghen,
Ghy sult werden bevrijt
Van des Duyvles swaer' banden
Daer ghy in laeght ghevaen,
Door u zonden en schanden,
Door hem mooght ghy 't ontgaen.
| |
[pagina 528]
| |
Reynight u boose weghen,
Laet af van 't quaedt, en doet het goet,
Volght u Hooft-man te deghen
Met recht berou, en waere boet,
Recht op u slappe handen,
Ende u losse knien,
V Lampen doet wel branden,
Wilt om Oly uyt-zien,
En staet so op u hoede
Om den Bruyd'gom t'ontfaen,
Ghelijck de Maeghden vroede
Die hy bereyt van 't staen.
In als u wilt bereyden,
Om u wel te stellen ter weer,
Wilt van u Hooft niet scheyden
Al stormt u vyant noch so seer,
't Gheloof aen Godt (vol waerden)
Behout tot eenen Schilt,
't Swaerdt des gheests wilt aenvaerden,
| |
[pagina 529]
| |
Keert so den vyandt wilt,
So mooght ghy 't velt behouwen
Door Godts ghenade bloot,
Stelt op hem u betrouwen,
Hy bevrijt van den doot.
Een is ons meest van nooden,
Kiest met Maria 't beste deel,
Wilt des vleys-lust uyt-rooden,
Hebt lust in Godes Wet gheheel,
Zijn gebodt wilt bewaren,
En houdt vast aen zijn Wet,
Met boosheyt wilt niet paren,
Wandelt heel onbesmet,
Acht niet op Werelts pralen,
Wellust, noch hovaerdy,
Door hoogmoet wilt niet dwalen
Want die is Godts party.
'T en moet ons niet behaeghen,
Als de Werelt hier glorieert,
En wellust gaet na-jaeghen,
Oock boven Godts volck triumpheert.
| |
[pagina 530]
| |
Of zy ons al verachten,
En houden voor een spot,
Wy hebben te verwachten
Hier na een beter lot,
Ist dat wy ghetrou blyven
By onsen Hooft-man fijn,
Werelt en Vleysch verdryven,
Die ons partyders zijn.
Dees moet men overwinnen
Salmen den Heere recht na treen
Oock hart, ghemoet, en zinnen
Nae Godes wil gantschlijck by reen,
Om so al onse daghen,
Tot 's Heeren prijs, en lof,
In deught niet te vertsaghen,
Al zijn wy asch, en stof,
Die Heer kan sterckheyt gheven,
Vermoghen ende kracht,
Dat met vreesen en beven
Zijn wil wert na-ghetracht.
| |
[pagina 531]
| |
In ootmoedt moet ons leven
Naerstigh al hier zijn door-ghebracht,
Nederigh daer beneven,
Als die zijn van 't Godtlijck Gheslacht,
Te recht van nieuw herbooren
Wt den Water en Gheest,
Sulcke gaen niet verlooren,
Want wie den Heere vreest
Sal hy met vreught behoeden,
Als elck roept ende krijt,
Het vrees voor 's vyandts woeden
Al inden laetsten tijt.
Rust en troost sal hy erven
Die hem hier schickt nae Godts ghebodt,
Al moet men 's vleys-lust derven,
Men wacht nae beter deel by Godt,
Dat voor ons heeft verworven
| |
[pagina 532]
| |
Christus Godts eeuwigh Zoon,
Die voor ons is ghestorven,
Om ons te wasschen schoon
Van ons smerten en zonden,
En sal noch by zijn Vaer
Voor ons werden bevonden
Een ghetrou Middelaer.
Conden wy 't hier so maecken
Dat wy hier na alle ghelijck
Met vreught moghten gheraeken
In het beloofde Hemelrijck,
Dat Godt zijn uyt-verkooren
Wt liefde heeft bereyt,
Om altijdt vreught t'oorbooren,
En bevrijt zijn van leyt,
Door Gods staedigh aenschouwen,
Die 't al met vreught verlicht,
Door 's Gheests lieflijck bedouwen,
Seer Heerlijck van ghezicht.
| |
[pagina 533]
| |
Kleyn is al s' Werelts vreughde,
Met al haer goedt, rijckdom, en schat,
Oock tydtlijcke gheneughde
By Ierus'lem die schoone stadt,
Die Iohannes sagh dalen,
Seer Heerlijck versiert,
Naer straten altemalen
Waren met goudt door-viert,
Haer poorten fijn gesteente,
Schoon lieflijck en playsant,
Oock stont nu Godts ghemeente
So schoon met vrucht beplant.
Xempel is te vaten
Aen ons handel en doet subijt,
Want 't sal niet moghen baten,
Soo men de boosheydt niet is quijt,
Dus laet ons wel beproeven
Hoe dat het met ons gaet.
| |
[pagina 534]
| |
En dat sonder vertoeve,
Eer dat het wort te laet,
Want ist noch niet te deghen
Na onse zin ghwrocht,
God sal't noch swaerder weghen,
Dus dient het wel bedocht.
Dochter laet ons slaen gade,
Dat wy niet acht'loos heene gaen
Bouwen op zijn ghenade,
En zijn gheboden te licht slaen,
Want men moet ghehoorsamen,
En leven na zijn Woort,
Sullen wy Christen namen
Draghen, so dat behoort,
Want 't baet gheen ydel roemen,
Of hier te schijnen slecht,
Sal men ons Christen noemen
Men moet sulcks zijn oprecht.
't Mist wel meer. |
|