Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn–
Auteursrechtvrij
[pagina 535]
| |
Op de wijse: Myn Ziel maeckt groot den Heer.
T Gheloof dat vast betrout
Op Christum, en niet bout
Op zijn eyghen vermoghen,
Sal hier na zijn verheught,
En hebben eeuw'ghe vreught,
Want Godt sal hem verhogen.
Reynight, hart, zin, en moet,
Door rechte ware boet,
Ende gelooft waerachtigh
Dat Christus Godes Zoon
| |
[pagina 536]
| |
Ghedaelt is uyt den Throon
Van zijn Vader Almachtigh.
In een mensch'lijck ghelaet,
Arm, cleyn, ende versmaet,
Om ons al te bevryen,
Met smart, en pijne groot,
Smadigh aen 't Cruys ghedoot,
Door swaer ellendigh lyden.
Nu moet elck, die ontlast
Wil zijn, ghelooven vast
Dat Godts zoon is verscheenen,
Die des duyvles ghewelt
Ter neder heeft ghevelt,
En ons bevrijt van weenen.
Al die hem dus bekent,
Ghehoorsaemlijck hem went
't Self d' metter daedt te toonen,
Door waer' ootmoedigheyt,
En hem naersitgh bereyt
Onder zijn schut te woonen.
| |
[pagina 537]
| |
Lydtsamigh hy hem keert
Tot 't gheen den Heer begheert
In alle zijn gheboden,
Hy arbeydt sonder rust,
Om zijn s' Vleysch wil, en lust
Door des gheests kracht te dooden.
Lof, prijs, glory, en eer
Geeft hy alleen dees Heer,
En al zijn doen, en wercken
Begheeft hem onder 't cruys
Door den doop in Godts Huys
Tot Christe 't Hooft der kercken.
Een vreed'saem leven reyn
Leydt hy daer in 't ghemeyn,
Dat yeghelijck mach spooren,
Dat hy den Heer recht vreest,
En Godts Woort en gheeft
Gheneyght is staegh te hooren.
Rust so op Godts verbondt,
Door een hoop vast ghegrondt.
| |
[pagina 538]
| |
Die hem niet sal faljeeren,
Want Christus doodt en bloet
Hem vast betrouwen doet,
Dat zijn vreught sal vermeeren.
'T en sal faljeren niet,
Of het eeuwigh verdriet
Sal alsulcker niet raecken,
Die uyt Godts gheest en aert
Te recht is weer-ghebaert,
Werelt, en Vleys versaecken.
Siet wel toe al ghelijck,
Die Godes eeuwigh Rijck
Hier na sult willen erven,
Dat ghy dit wel slaet acht,
Ende staegh naerstigh tracht
Om d'ouden Mensch te sterven,
Denckt datter niet onreyns,
Vleyschlijcks, ofte ghemeyns
In Godes Rijck magh comen,
Maer die des Heeren Wet
Ghehoorsaem onbesmet
Na-treen met alle vromen.
| |
[pagina 539]
| |
Om dan na desen tijt
Eeuwigh vreugh en jolijt
Door Christum te verwerven,
So valt den Heer te voet,
Bidt dat hy u behoet
Soo langh ghy hier moet swerven.
Comt met een oprecht hart,
En belydt waert u smart,
Door den Heer der Heerscharen,
Bekent daer u misdaedt,
En bidt hem om ghenaedt,
Troost sal u weder-varen.
Hy is een claer Fonteyn,
Daer uyt dat vloeyt alleyn
Levend water verheven,
Daer meed' hy spijst en laeft,
Die in zijn dienst vroom slaeft,
En gheeft haer 't eeuwigh leven.
Tot hem laet ons nu treen
Als tot onsen Hoeck-steen,
Ons geloof daer op bouwen,
| |
[pagina 540]
| |
Hy is 't waer fondament,
Gheen ander daer omtrent
En magh men daer voor houwen.
Even ver ons ghebou
Daer op staet vast en trou
Ghetimmert t'allen tyden,
Gheen reghen, storm, of wint
Alsulck ghebou versint,
't Blijft vast aen alle zyden.
Roemt niet een Christ te zijn
Sonder daedt, of waerschijn,
Maer schickt u doen en handel
Altijdt oprecht en vroom,
In 't ware Christendoom,
Met een recht Christen wandel.
Gheschoncken wert dit Liet
Aen u, daer by ghy ziet
| |
[pagina 541]
| |
Hoe elck hem hoort te draghen
Die hem een Christen noemt,
En na zijn name noemt,
Om hem wel te behaghen.
't Mist wel meer. |
|