Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn–
Auteursrechtvrij
[pagina 332]
| |
Op de wijse: Fortuyn eylaes bedroeft.
AEn-merckt wel uwen staet
Daer ghy in zijt ghetreen,
Vaer, Moer, Vriendt, Maeg verlaet,
Aenhanght u Man alleen:
Ghy zijt zijn Vleysch en Been,
Een Rib uyt zynen Lijf,
Nu hem, en anders gheen
Ghegheven tot een Wijf.
| |
[pagina 333]
| |
Nu is u speelen gaen,
En vrolijck avondt-spel
Met andere ghedaen,
Dat weet ghy immers wel,
Al waer het u ghequel,
Begheeft u nu met vlijt,
En schickt met goedt op-stel
Al u zin na den tijt.
Na Pauwelus vermaen
Betaemt een eerbaer Vrou
Haer Man wel gaed' te slaen,
En te blyven ghetrou,
In voorspoet, en in rou,
Tot aen haer levens ent,
Soo 't anders wesen sou,
Naeckt u druck en torment.
Een Vrouw' moet zijn versiert
Met Trou, kuyscheydt, en Deught,
Eerbaer, wel ghemaniert,
So is zy des Mans vreught,
| |
[pagina 334]
| |
Sijn hart hem dan verheught
In haer by-wesen goet,
Gijen Wereldsche gheneught
Hem meer verblyden doet.
'T ghebeurt oock dat den Heer
Haer vruchtbaer planten gheeft,
Die zy tot zyner eer
Op voedt so lang zy leeft,
Godt haer op-gheleyt heeft
Haer kinders te slaen gae,
Dat niemant van haer sneeft,
Dus ziet doch wel daer nae.
In voorspoet of in druck
Vergeet niet Godes Wet,
En voor het beste stuck
Deeltse u kinders met,
Gheeft u vaeck in 't ghebedt
Tot God om zijn ghenaet,
En met een goet op-set
V hoop vast op hem staet.
Een Vrouw eerbaer en wijs
Wert boven gout gheacht,
| |
[pagina 335]
| |
Sy heeft den hooghsten prijs
Onder 't Mensch'lijck gheslacht,
Ziet dat ghy daer na tracht,
Tot nederheyt u spoedt,
Verlaet pronck, prael, en pracht,
Verneert u met ootmoedt.
Neemt u tot een voorbeelt
Die vroom zijn en oprecht,
Godt voort die saeck beveelt,
Wordt niet der zonden knecht,
Maer eenvoudigh en slecht
Wandelt in dees Woestijn,
Tegen 't vleysch vroom'lijck vecht,
Om na verlost te zijn.
Lof, en prijs, eer, en danck
Altijt den Heere biet
Met Psalmen, en Lof-zanck,
Brengt so wegh u verdriet,
Een eerlijck Gheest'lijck Liet,
Reyn-hartigh met jolijt,
Tot Lof, en anders niet,
Zingt den Heere altijt.
't Mist wel meer. |
|