Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn–
Auteursrechtvrij
[pagina 296]
| |
Op die wijse: Een oorlof-Liedt aenhoor.
ICk en kan laten niet,
Om u dochters ghelijck
Te schencken een kleyn Liet,
Op dat het claerlijck blijck
Dat ons is aen-ghenaem
V komst' in dese hoecken,
Door dat ghy ons alt'saem
Wt vriendtschap komt besoecken.
't En can niet anders zijn,
Of goed' gheneghentheyt
Heeft u op dit termijn
Tot ons herwaert gheleyt,
| |
[pagina 297]
| |
Op dat wy so te gaer
Ons hier moghten vermaken,
Van 't gheen ons noodigh waer
Boven al ander saecken.
Een is hier noodigh meest,
Dat van ons dient betracht,
Om uyt water en gheest
Met het Godtlijck gheslacht
Te zijn herbooren nieu,
En 't oudt leven verlaten,
Segghen 's vleys-lust a Dieu,
Met al dat Godt gaet haten.
Hoe-wel des Werelts vreught
Ons vriend'lijck toe-lacht,
En ydele gheneught
Lustigh schijnt in 't ghedacht,
So moet het nimmermeer
Dus hert of zin bekooren,
Want door vleysch lust, en eer
Werdt Ziel en Lijf verlooren.
| |
[pagina 298]
| |
Daerom laet ons met vlyt,
Ende met voller kracht
Wel waer-nemen den tijt,
En slaen wel naerstigh acht
Wat ons den Heer ghebiet,
Daer door wy moghten leven,
Dat wy niemandt verdriet,
Of erghernisse gheven.
Maer dat wy onbesmet,
So veel elck hier vermach,
Leven na Godes Wet,
Tot onsen laetsten dach,
En dat die claere daet
Door Godes geest mach lichten,
En tot ons eyghen baet
Ons even-naesten stichten.
Gehoorsaem zijn Gods woordt,
En doen nae zijn ghebot,
Brenght lust en liefde voort,
Al achten 't veel voor spot,
Want 't kan hart, zin, en moet
In druck en noodt vermaecken,
| |
[pagina 299]
| |
So wy door ware boet
Met erenst daer na haecken.
Want die Godts Wet bemint
(Boven Zilver of Gout)
Vreught en troost daer in vint,
Ia gheen dinck hem benout,
Want dat toe-komend' is
Doet zijn druck hier verdwijnen,
Dat hy hoopt, comt ghewis,
En 't sal met vreught verschijnen.
Maer die op menschen bout,
En Godes Wet verlaet,
Ydelheyt hy betrout,
En 't huys op drif-zandt staet,
Ydel is haren loop,
Verlooren is haer roemen,
En alle hare hoop
Verstuyft als dijstel-bloemen.
Laet ons in Godes vrucht
Wandelen 's Heeren pat,
Dat met een goet gherucht,
En worden moed' noch mat,
| |
[pagina 300]
| |
Als een Christen behoort,
Ghetrou aen allen zyden,
Dringhen door d'enghe poort,
Door een volhardigh strijden.
Dan sal Christus den Heldt
Ons wel bieden de handt,
En doen behouden 't veldt
Door ghetrouwe bystandt,
En ons door zijn goedtheyt
Tot in zijn Rijck gheleyden:
Dat Godts volck is bereyt,
Daer men nimmer sal scheyden.
V wensch ick dochters al
Dat ghy oprecht en vroom
Mooght zijn onder 't ghetal
Van 't rechte Christendom,
En dat ghy hier na meught
Door Christum ruste vinden,
En eeuwigh zijn verheught
Met alle Godts beminden
't Mist wel meer. |
|