Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn–
Auteursrechtvrij
[pagina 290]
| |
Op die wijse: Reyn Maeghdelijck pylaer.
ALs de Mensch lach beswaert
Ghevaen, bestrickt met zonden,
Door den quae'n aert
Die 't Serpent in hem wracht,
Daer door hy lagh ghebonden,
Ghequetst met diepe wonden,
Onder doots macht,
Sonder hulp ofte kracht,
Gheheel versmacht
In bitter lyden swaer,
Heeft Godt door zijn weldaedigheyt,
Wt louter ghenadigheyt
| |
[pagina 291]
| |
Belooft een Middelaer,
Tot troost in't nieuwe Iaer.
Dit hebben ons voor-zeyt
Veele van Godts Propheten,
En uyt-gheleydt,
in haer Schriftuyr en Wet
Want Godt hadd' zijn secreten
Haer daer van laten weten,
Door 's gheests uyt-set,
Op dat zy puer en net,
Sonder belet
Souden maecken ruchtbaer,
Dat Godt door zijn weldaedigheyt,
Wt louter ghenadigheyt
Ons schonck een Middelaer,
Tot troost int nieuwe Iaer.
Na dees beloften schoon,
So is ons nu verscheenen
Gods eenigh Zoon
Door een suyvere Maeght,
Soo dat nu is verdweenen
| |
[pagina 292]
| |
Al onsen druck met eenen,
So ons mis-haeght
Ons zond', en werdt beklaeght,
Dus nu verjaeght
Van u alle ghevaer,
Door die groote weldaedigheydt,
En loutere ghenadigheydt
Van desen Middelaer,
Tot troost in 't nieuwe Iaer.
Wat grooter prijs en lof
Sullen o Heer der Heeren
Wy Aerd' en stof
V bieden deser stondt,
Anders dan ons verneeren,
Ende van u begheeren,
Dat ghy ons mondt
Kracht en vermoghen jont,
Om te doen cont
Dijn goetheyt allegaer,
Die ghy door dijn weldaedigheyt,
| |
[pagina 293]
| |
Wt loutere ghenaedigheyt,
Ons door dees Middelaer
Nu schenckt in 't nieuwe Iaer.
In een soberen staet,
Veracht, bespot, seer schendigh,
Arm en versmaet
Quam hy als Mensche snoot,
Ons die waren ellendigh
Te reynighen inwendigh,
Wt liefde groot,
Door zijn smadighe doot,
Zijn 's Vaders schoot,
En al des Hemels schaer
Begaf hy uyt wel-daedigheydt,
En door puere ghenadigheyt
Quam zijn ons Middelaer,
Tot troost in't nieuwe Iaer.
| |
[pagina 294]
| |
Dies u nu al verheught,
Die met hart'lijck verlanghen
V daer na veught,
Om in een vroom hart reen
Desen Heer te ontfangen,
En te rechten u gangen
Nae alle 't gheen
Dat ghy ghebiedt alleen,
Ghy sult in vreen
Moghen comen hier naer
Door die groote weldadigheyt,
Wt loudere ghenadigheyt
Van desen Middelaer,
Tot troost int nieuwe Iaer.
Princen die wilt ghelijck
Met Godts kinderen erven,
Het eeuwigh Rijck
Dat van Godt is bereyt,
Voor die de zonden sterven,
En haer vleysch-lusten derven,
Van zonden scheyt,
En een vrom leven leyt,
| |
[pagina 295]
| |
En so verbeyt,
Tot dat hem openbaer,
Die u door zijn weldadigheyt,
Ende groote ghenadigheyt
Gheleyt als Middelaer
Int eeuwigh nieuwe Iaer.
'T mist wel meer. |
|