Verzameld werk. Deel 2

[p. 450]

[Ronkend, zwaar-machtig, aan van alle kant,]

RONKEND, zwaar-machtig, aan van alle kant,
Blonken, in 't zonlicht tussen wolk en wolk,
De bommenwerpers over duin en land,
Die voedsel brachten voor 't verhongerend volk.

Heil mij, verblijde, die dit heb beleefd,
Verwonderd nog, en bang, en diep ontroerd,
Wijl ik het slot van 't rijke leven schreef,
Dat mij, zelfs nu, tot vrijheid had vervoerd!

Die 't dichten van zijn meester-droom begon,
Toen nog de donkere lucht van onheil klonk,
Eindigt het werk, vermoeid, maar 't hart vol zon,
In bijna-vrede, en dank voor Wie 't hem schonk.

3 mei 1943