Verzameld werk. Deel 2

[p. 168]

Stille Wandeling

Hier loop ik, langzaam, met verdroom de zin,
Al veel verklaard, en vreemd aan de oude wanen,
Rijk van die milde wasdom, die ik min:
Naar de eigen ziel het eigen hart wil manen.

Zo, zeker van een klein, maar staag gewin,
Zal ik nu voortaan als een wandelaar gaan, een
Stille, door wie het leven mijmert in
De koele rust van natte zomerlanen.