Verzameld werk. Deel 2

[p. 127]

Vredig Verwachten

De hyacinten geuren. Koele winden
Waaien 't mij toe, wijl 'k snel door 't zonlicht glij
Tot waar ik, lente-wijd, de zee zal vinden,
En eindelijk rust, en vrolijk zijn, en vrij.

Bries, die mij hier al van de zee komt spreken,
En toch zo sterk de geur van de aarde draagt,
Twee-voudig heil, wees gíj mijn hart een teken,
Dat het, voortaan, niet meer in onrust klaagt.