Verzameld werk. Deel 2

[p. 115]

Aan het Graf

Die laatste dag dat we allen samen waren,
Klonk, tussen vriend en jongere en verwant,
Bij 't rond de tafel feestelijk vergaren
Tot mij zijn stem: ‘gij aan mijn rechterhand.’

Vreugd sterker dan ál pijn: (dat diep doorgronden:
Hij, zó nabij!) 't herdenken van dat woord
Houdt, van dit uur af, hem en mij verbonden
In liefde die zelfs tijdelijk niets meer stoort.