|
| |
| |
| |
| |
Piraticae Americae, Of de Americaensche zee-rovers.
Tweede deel
Behelsende
De opkomst der vermaerde Zee-Rovers Francois Lolonois, en Joan Morgan, nevens der selver vermaerdste Roveryen in America, op de Spanjaerts gepleegt, als mede het leven en bedrijf van eenige andere Zee-Rovers, die sich in, en omtrent die Gewesten onthouden hebben.
| |
I. Hooft-stuck.
Opkomst van Francois Lolonois, en begin van sijn roveryen.
FRANCOIS LOLONOIS, was uyt Vrankrijk van geboorte, van een plaets genaemt Es sables Dolonne, in de bocht van Vranckrijck geleegen. Hy wierdt in sijn jonge tijdt naer de Caribische Eylanden gescheept, (als knecht of slaef, gelijck ick in 't Eerste Deel verhaelt heb, dat sulcks haer ge- | |
| |
woonte is) ende na dat hy al daer sijn tijdt uytgedient hadde, quam hy op het Eylandt Espagniola by de Jagers, alwaer hy een tijdt langh bleef; daer na begaf hy sich tot het rooven op de Spanjaerden, alwaer hy groote buyt maeckte, en onuytspreeckelijcke wreedtheden gepleeght heeft. Ick sal hier de voornaemste stucken beschrijven, die hy bedreeven heeft tot sijn doodt toe.
Na dat hy twee a drie Reysen gedaen hadde met de Rovers sonder schip, ende sich altijdt seer moedigh getoont hadt, gaf de Gouverneur van Tortuga, genaemt Mr. de la Place, hem een Schip om mede te gaen rooven en sijn avontuur te soecken, alsoo 't doen oorlogh was tusschen Vranckrijck en Spanjen. Hy deed daer mede grooten buyt op, maer sijn wreedheden maeckten hem soo bekent onder de Spanjaerden, dat sy een geroep van hem maekten langs de gantsche Kust, die van de Spanjaerden bewoont is, ende wanneer sy in Zee ontmoeten, vochten sy soo langh tot dat sy niet meer konden, want hy gaf weynigh quartier aen de Spanjaerden. De Fortuyn, die hem langen tijdt gedient hadde, begon hem de rugh te keeren, door dien hy een groot ongeluck kreegh, want hy verloor sijn Schip met een storm uyt den noorden, aen de Kust van Campesche, soo dat hy met sijn volck gedwongen wierdt aen landt te gaen om haer leven te salveren, hy wierdt aldaer van de Spanjaerden waergenomen, die de meeste part van sijn volck doodt sloegen; hy, siende dat 'er oock geen quartier voor hem over was, alsoo hy 't niet ontloopen konde, door dien hy alreede gequetst was, bemorste hy hem met bloedt, en kroop onder de dooden die daer lagen; ende doe den vyandt wegh was, liep hy boschwaert in, om aldaer te bedencken hoe dat hy sijn leven best soude salveeren. Nu weder tot sijn selven gekomen zijnde, ende sijne wonden verbonden hebbende, soo begaf hy zich omtrent de Stadt Campesche, in Spaensche kleederen, ende sprack aldaer eenige slaven aen, beloovende haer in vryigheydt te stellen, soo sy sijn raedt wilden volgen. Dese slaven, luysterende nae sijn woorden, stallen een Canoes van haer meester, ende begaven haer met dese Rover op Zee, om naer Tortuga te varen. De Spanjaerden die eenige van sijn mackers in de gevangenis hadden geworpen, vroegen naer hem, maer kregen tot antwoordt van
| |
| |
haer, de welcke oock niet beter wisten, als dat hy dood was; sy deden een dancksegging, en branden victorie daer over, danckende Godt dat hy haer hadde gelieven te verlossen van soo een wreeden Rover.
Ondertusschen dese Rover, die sich met de Canoes ende de slaven op reys begeven hadde, was in Tortuga gearriveert, ende inplaets van sich tot een ander ampt te begeven, om diergelijcke perijckelen, als hy nu uytgestaen hadt, t' ontloopen, socht hy middel hoe hy best weder een Schip soude bekomen. Hy begeeft sich weder op Zee met een en twintigh man, wel gewapent, met een Scheepje dat hy door list bekomen hadt, nae de noordkant van het Eylandt Cuba, voor een Stedeken genaemt La villa de los Cayos, alwaer negotie geschied op Havana, van Huyden, Taback, en Suycker; ende alsoo het daer seer ondiep is langhs de Kust, soo gebruycken de Spanjaerden anders geen vaertuygen als barquen. Lolonois meende aldaer een partye van die barquen te rooven; maer hy wierdt gesien van eenige visschers, die tot haer geluck hem ontliepen, ende gingen over landt naer Havana, klaegende aen de Gouverneur, dat de Fransche Roover, Lolonois genaemt, op de Kust was met twee Canoes om haer te plagen, en dat sy haer negotie niet dorsten vorderen. De Gouverneur geloofde dat niet; want hy hadde schrijvens gekregen van Campesche, dat dese Rover doodt was. Nochtans op het versoeck van de Spanjaerden die hem tijdingh brachten, liet hy een scheepje toemaecken, ende monteerde het selve met tien stucken Canon, en tnegentig weerbare mannen, wel gewapent, en stuerde het uyt, met ordere, niet binnen te komen, sonder de Rovers verdistrueert te hebben; en tot die intentie hadt hy haer een Neger mede gegeven, die beul sou wesen om de Rovers op te hangen, behalven haer Hooftman, die sy in Havano moesten brengen. Doen dit vaertuyg van de Spanjaerden gearriveert was voor de Stadt la Villa de los Cayos, maer in plaets dat hy de Rovers soude opsoecken, soo sochten sy hem; want sy hadden tijding bekomen door eenige Visschers (die sy genomen hadden) dat het Schip op sulcken plaets, en tot soodanigen intentie gekomen was, meenende de Rovers daer mede vervaert te maken, en van de kust te verdrijven; maer ter contrary,
| |
| |
want door de begeerte die hy hadt een Schip te hebben, om meer quaed te konnen doen, of om grooter fortuyn te konnen maecken, resolveert hy met sijn volck dat Schip aen te tasten.
Lolonois liet haer een voor een boven komen, en sloegh se het hooft af.
Het selve lagh in een soute Rivier (die de Spanjaerden Estera noemen). De Rovers dwongen een van dese visschers haer daer by te brengen: omtrent twee uren in de nacht quamen sy aen het Schip; gingen haer voort verbergen on- | |
| |
der de boomen ter zijden van het Schip. Het Schip prayde haer, en sy deden antwoordt door den gevangen man, die sy by haer hadden; vroegen of sy de Rovers niet gesien hadden, deden antwoordt van neen, ende sy meenden dat de Roovers van hun komst verwittight, ghevlucht waren; maer sy wierden 's anderen daeghs 's morgens wel anders gewaer, wanneer sy begroet wierden van de Rovers, sonder dat sy haer sien konden. De Spanjaerden stelden haer terstondt in postuur om te slaen, ende schooten met haer Canon, en alsoo aen elcke zijde van de Rivier een Canoes van de Rover lagh, soo schooten de Spanjaerden aen beyde zijde; na dat sy op de Rovers twee a drie mael gechargeert hadden, namen de Rovers hun tijdt wel waer, en quamen haer te gelijck aen boort met de houwers in de vuyst, en joegen alle de Spanjaerden om laegh. Lolonois liet haer doe een voor een boven komen, en als sy het luyck doorquamen, sloegh hyse het hooft af. Doen hy een party om hals gebracht had, soo quam de Neger, die de beul over de Rovers geweest soude hebben, ende riep Senor Capitan no me matta is os dire la verdad. Dat is, ick ben haer Capiteyn, doodt my niet, ick sal u de waerheydt openbaren. Lolonois deed hem opbiechten, en daer na gingh hy weer sijn voorige gangh, slaende alle d'overgebleven Spanjaerden doodt, behalven een, aen wien hy een brief gaf voor de Gouverneur van Havana, ende belaste hem mede mondelingh te seggen, dat hy soo meenigen Spanjaerd als hy kreegh, geen quartier soude geven. Hy deed oock ter selver tijd een belofte, sich liever selver te vermoorden, als dat hy sich in handen van de Spanjaerden soude overgeven. De brief was mede van den selven inhoudt, en onder anderen oock, dat hy hoopte het selfde aen de Gouverneur van Havana noch eens soo te sullen
doen, als hy hem had willen doen. De Gouverneur van Havana de tijdinge ontfangen hebbende van het quade succes, wierdt daer over seer gram, ende swoer de doodt aen alle de Rovers die in die gewesten gekreegen souden worden; maer hy wierdt versocht van alle d' Inwoonders van het Eylandt Cuba, sulcks niet te doen, alsoo de Rovers hondert van haer konden krijgen, tegen dat sy een van de Rovers souden krijgen, ende dat sy alle dagen
| |
| |
moesten op Zee zijn om haer kost te soecken, daerom versochten sy instantelijck aen de Gouverneur, diergelijcke hostiliteyt niet te willen in 't werck stellen.
Dese Rover hadt nu wel een Schip gekreegen, maer weynigh buyt daer by gevonden, soo dat hy resolveerde hier en daer wat volck te vergaderen, ende met sijn Schip te gaen kruyssen, 't geen hy deed met goed succes, want hy nam een Schip in de Bay van Maracaibo, dat veel geldt, en koopmanschap in hadde, en naer Maracaibo gingh om Cacao te koopen; doen quam hy in Tortuga met groote vreught. Hy hadt daer niet langh geweest, of hy nam resolutie een Vloot te formeeren, om daer mede op de Spaensche kust te landen, hadt oock eenige gevangens die hem beloofden daer te brengen, mits dat hy een macht van vijf hondert man mede moest hebben, sijn voornemen was om Maracaibo in te nemen, en vorder het gantsche Meyr om te varen, en alle de Dorpen en Steeden te plonderen, de gevangens die hy had waren daer seer wel bekent, namentlijck een Fransman die aldaer getrouwt was.
|
|
Auteursrecht onbekend