sien die den rijcken door haer goet belooft wort. Onder alle eerlijcke ende nutte goeden, (nae dat segghen der Philosophen) heeft rijckdom die nederste plaetse of stede. Ende als een van haer die Epictetus heet, seyt: Behalven die deucht alleen zijn alle dinghen buyten den mensche. Nochtans en isser gheen dinck soo vreemt als dat ghelt, dat soo weynich goedts in brenghet. Of ghy alle dat gout ende alle die costelijcke ghesteenten haddet van der gantscher wereldt ende alleen besaet, soude u hert daer mede een hayr beter, wijser ende gheleerder wesen, of sout ghy daerom ghesonder wesen inden lichaem, of stercker, of schooner, of jongher, ick bekenne datse voortbrenghen wellust, maer die is dootlick, oock vermeerense eere, maer denckt waer toe: Sekerlick die u dese valsche goeden aenprijsende bewijsen ende gheven u valsche eere, ende in alsulcke eere behaghen te hebben is seer schadelicken. Het is een waerachtighe eere dat yemant geeert wort van eerlijcke ende waerdighe mannen, maer die aldermeeste eere is Christo te behaghen. Die waerachtighe eere en is niet ghelegen in rijckdom, maer int loon der deucht. Dat ghemeyn volc wijckt, ende eert u? O geck sy en eeren u niet, maer sy eeren u cleederen: Daerom wilt in u selven gaen, ende wilt aenmercken die onsalige armoede uwer herten, welcke, waert sake datse t'volck sagen, sy souden u veel onghevalligher oordeelen, dat sy u salich ghehouden hadden. Die rijckdom maeckt vrienden, het is waer, maer valsche vrienden, ende sy en maken tot u profijt gheen vrienden, maer tot haer selfs profijt: Ende in dese manier is de rijcke de alder onsalichste, want hy en mach zijn waerachtighe vrienden niet kennen, want dat zijn al beveynsde vrienden: Die een die haedt hem om dat hy rijcker is: Een ander aensiende zijn eyghen profijt, smeecket met hem: Die ander die toont hem een goet ghelaet, op dat hy wat van hem mach crijghen: Ende die de lieffte voor ooghen schijnt, die begheert ghemeynlijck zijn haestighe doodt: Daer en is niemandt die hem soo lief heeft, oft hy hadde hem liever doodt dan levende. Niemandt en is hem soo medewarich die hem de waerheydt seyt. Ende ist dat hem yemandt recht lief heeft, nochtans heeft hy altijt quaedt vermoeden, ende meynt altijdt dat hy wat van zijn goet begheert, ende hem daerom vervolghet, ende vlieghet om hem als vliegen om wat van hem te hebben. Waerom al dat goet dat die rijckdom schijnt te hebben, en is anders niet dan een schaepe, valsche ende bedriechlijck, ende die rijckdom brengt met haer ontallicke veel quaets ende verliest veel warachtich goedts. Als ghyse wel wilt doorsien met reden, soo sult ghy voorwaer vinden datse u soo veel profijts niet inghebrocht heeft als schade. Met wat onsalighe arbeydt vercrijcht mense, ende met wat perijckel ende sorchvuldicheydt bewaertsmense, ende met wat grooter droefheydt verliestmense, waerom datse Christus geheeten heeft doornen, om datse de vrede der herten (dat den menschen alder soetste is) met duysent sorghen becommert ende vervult. Ende die rijckdom en verslaet of en vermindert die begeerten haers selfs niet, maer sy ontsteket meer ende meer diese lief hebben, ende brenghtse tot alle quaet. Ende wilt met u selven niet smeecken, segghende: Men mach wel rijck wesen ende oock goedertieren, hier denct wat de waerheyt Christus heeft gheseydt, dattet lichter is een kameel te gaen door dat gaetken