Den kerstelicken ridder

Een seer profijtelijck boecxken, seer nudt ende oorbaerlijck wesende voor allen Christen gheloovighe menschen

De xviij. reghel.

AL is dese voorschreven regel die alderbeste voor den genen die int middel voort gegaen zijn in de wech des levens, nochtans sal deses eer profijtelick wesen den genen die noch canckelijck zijn in Christo. Als u begeerten u toeneyghen tot boosheyt, soo wilt terstont voor u ooghen des herten nemen hoe leelijck, hoe vermaledijt, hoe dootlijcken dat die sonde is, ende daer weder teghen, hoe groot dat is die waerdicheyt des mensches. In dese snoode ende verganckelijcke hanteringhe deser werelt zijn wy cloeck, ende in dat geen daer ons aldermeeste macht aen leyt, daer in gheven wy ons selver over met een hanteecken den

[p. 82]

duyvel, overmits onse consent, ende wy en achten niet dat wy alsulcken schepper gheschapen zijn ende in alsulcken grooten staet gheset zijn, ende met alsoo grooten loon verloft zijn ende tot wat grooter salicheyt dat wy geroepen zijn. Ende wilt oock overdencken den mensche te wesen dat alderste edelste dier, om wiens wille alleen Godt hevet geschapen ende ghemaeckt die wonderlijcke timmerighe der werelt, ende dencken hen ooc te wesen een mede burgere der engelen, een kint Gods, ende een erfgenaem des onsterflijcheyts, een lidt Christi, een lidt der heyliger kercken. Ende onse lichaem te wesen een temepl des H. Geests, ende onse herte te wesen een beeldt ende een verborghentheyt des Godlijckheyts. Ende daer tegen wilt aenmercken die sonde te wesen een alder quaetste siecte ende vlecke der sielen ende des lichaems. Dese beyde beginnen weder te bloeyen door onnooselheydt, ende beyde verdorren sy inde werelt door de leelicheydt der sonden: Die sonde is dootlijck fenijn des alder vuylste serpents, een heerlijcheyt des duyvels ende een eyghendom die daer niet alleen is die alder leelicste, maer die alder onsalichste. Als ghy dese ende deser ghelijcke by u selven ovrrlegget, so wilt u wel bereyden of wel geraden is dat hy door alsulcke bedriechlijcke corte en fenijnighe cleyn wellust der sonden valt van alsulcke eerwaerdicheyt, in alsulcke onwaerdicheyt, waer wt gy by u selven niet en moecht opstaen.