Den kerstelicken ridder

Een seer profijtelijck boecxken, seer nudt ende oorbaerlijck wesende voor allen Christen gheloovighe menschen

De xvj. reghel.

ALs u geschiet dat gy een dootwonde ontfangt inden strijt, so wacht u dz gy uwen schilt niet wech en werpt, noch u wapenen achter en laet, gevende u selven

[p. 80]

den vyant verwonnen, want ick vermoede dattet veel menschen also gheschiet, wiens herte ende moet van natueren seer cranck ende wijslick is: Want als sy eens verwonnen zijn soo laten sy dat strijden, ende sy gheven hemselven tot alle quade begheerlijckheden, ende sy en dencken niet dat sy de flauheydt oock willen verwinnen. Seer periculoos is dese cleynmoedicheyt al is sy somtijdt gevoecht met goede sinnen, nochtans brengt sy een mensche tot dat alderquaetste, dat is tot desperatie oft wanhope. Tegen dit quaedt suldy u hert wapenen met desen reghel: Als ghy ghevallen zijt in eenighe sonde, soo en suldy niet mismoedich wesen, maer ghy sult navolghen die vrome Ridders, welcke veel achten die schaemte des schandelijckheydts, ende die smerte der wonden en doet haer niet wech vlien, maer die ontsteket ende gheeft haer meer moets om strenghelijcker te strijden, soo sullen wy oock doen als wy ons ontgaen hebben in een doodt sonde, ende sullen ons haesten om tot ons selven weder te comen, ende de schanden der sonden verbeteren met een nieuwe moet der deuchden. Ghy sult lichtelicker ghenesen worden van een sonde dan van veel, ende ooc mede lichtelicker van een versse wonde dan van een oude vervuylde wonde. Sterckt u met dat woordeken dat Demostenes die Philosooph plach voor hem te nemen: Een vliende man en die sal wederom vechten. Overdenckt hoe die Propheet David, die Coninck Salomon, Sinte Peter die Prince der kercken, de Apostel Sinte Paulus welcke alsulcke lichten der Heylicheyt waren in wat sonden dat sy nochtans ghevallen zijn, welcke by avontuere God heeft daerom laten vallen, op dat als ghy ghevallen zijt dat ghy dan niet mismoedich worden en sout, daerom wilt u weder oprechten terstont, ende met een groote moet wilt weder comen in den strijt so veel te meer cloecker ende heeter wesende. Het gheschiet wel dat den goeden menschen groote doodtlijcke sonden comen tot meerder verdiensten, als sy hertelijcker lief hebben die daer leelijcken ghedwaelt hebben.