De xv. reghel.
IN dien dat u de sonden vervaren oft den arbeyt die gy moet lijden inden strijt der temtatien, so sal u dit een remedie zijn. En wilt de pijnlicheyt des strijts niet mengen met wellust der sonden, maer wilt ghelijck ende tsamen setten dese teghenwoordighe bitterheydt des strijts, met de toecomende bitterheydt der sonden, die daer na volcht den genen die verwonnen wordt, ende wilt oock ghelijcken die teghenwoordighe soeticheyt ende wellust der sonden die u aenlockt met de toecomende soeticheydt der victorien, ende de vreedtsaemheydt der herten, welcke altijdt naevolcht den ghenen die daer strenghelijck ghestreden hebben, ende terstont sult ghy sien wat boose ende quade ghelijckenis dat dit is: Want daer wort menich onvoorsichtich mensche bedroghen die de bitterheyt des strijts menget met welluste der sonden, ende en voorsien niet wat daer nae volgen sal, want die verwonnen wordt die volghet na veel swaerder ende langer quellinghe ende pijn, dan daer aenstaende was den ghenen die verwint inden strijdt: Ende alsoo mede nae volcht de verwinner veel langer ende meerder gheneucht dan die verwonnen wordt als hy die sonden volbrenghet, ende diese beyde ondersocht heeft die heeft dat lichtelijcken te oordeelen. Ten behoort een waerachtich Christen mensche alsoo onwetende niet te wesen, nae dien dat hy daghelijckx verwonnen wordt inde temtatie, ende oock somtijdts arbeydt om te verwinnen, oft hy en ondersoeckt wattet is de temtatie te verwinnen: Ende hoe dat die verwinninghe dicker geschiet, hoe dat de victorie soeter sal wesen.
Auteursrechtvrij