De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 20. Brieven 2987-3141

3016 Aan Julius Pflug
Freiburg, 7 mei 1535

Het is me zeer aangenaam, roemrijke Julius, dat je mijn werkje Precationes in dankbaarheid hebt ontvangen. Ik heb nu het idee dat ik een geschenk gekregen heb in plaats van gegeven. In de titel van Precationes is een fout geslopen in een naam: er staat ‘Danieli’ in plaats van ‘Davidi’.^1. De aanleiding voor de fout lag bij Rupilius: in een brief waarin hij de namen van de kinderen Paumgartner noteerde, stond ‘David’ zo geschreven dat je er ‘Daniel’ in kon lezen; kwestie van een haastige hand. Ik verzoek je dit met je pen te verbeteren en bij gelegenheid anderen aan te sporen hetzelfde te doen.

Hartelijk dank voor jouw christelijke aanmaning! Maar ik doe al lang heel vlijtig waartoe jij me aanspoort. In deze wereld lacht geen hoop mij nog toe. Ik denk maar aan één ding, ik heb maar één vurige wens: een voorspoedig vertrek van hier. Ik wens mijn folteringen minder hevig of minder lang. Maar er is een Heer.

Vrienden schrijven me dat Ambrosius van Gumppenberg jou een boekje van Sepúlveda heeft overhandigd om het naar mij te brengen. Zij laten wel

1. Erasmus' Precationes aliquot novae (1535) was opgedragen aan David Paumgartner, de jongste zoon van Johann Paumgartner en Regina Fugger. De fout was al snel na het drukken van de eerste betreffende folio's ontdekt: de meeste boeken hebben de juiste naam.

[p. 106]

achterwege waar het werk over gaat. Als het waar is wat ze schrijven is de voortreffelijke vorst Georg niet meer onder de levenden.^2.

Het pamflet van Pietro Corsio, Verdediging van Italië, gedrukt in Rome, heb ik ontvangen. Ik stuur je een stukje hierover mee uit een brief van mij. Bepaalde mensen stoken de man op om zelf te kunnen lachen. Diezelfde personen hebben een uitgebreide brief gefabriceerd, zogenaamd door mij gericht aan Pietro Corsio, waarin ik probeer te voorkomen dat hij zijn verdediging publiceert. Mensen die te onpas lollig menen te zijn. Wat betreft het feit dat ik niet geantwoord heb op jouw eerdere brief, die als altijd zeer vriendelijk was gesteld: mijn hand weigerde totaal alle dienst, en ik had alle energie al besteed aan het dicteren van enkele absoluut noodzakelijke brieven. Moge de Heer al uw zaken voorspoed en een goede afloop geven.

Mijn Ecclesiastes heb ik aan de drukkers overhandigd.^3. Het werk is in vier boeken verdeeld, maar nog ongepolijst: het behoeft een laatste hand. Maar omdat er met nadruk om gevraagd werd wilde ik, denkend aan de zwakheid van mijn lijf en leden, liever een onvolmaakt werk publiceren dan het zo ver laten komen dat het postuum geboren zou worden; want ik weet heel goed hoe slordig er met werk van overledenen omgesprongen wordt. Als je mij iets speciaals wilt meedelen, kun je via deze bode een briefje schrijven want hij keert hier terug.

Het ga u goed.

Freiburg, daags na Hemelvaart 1535

Erasmus van Rotterdam, eigenhandig

De jongeman die deze brief brengt, heeft hier ijverig rechtsgeleerdheid gestudeerd onder leiding van Zasius, en zo zijn diploma behaald met grote lof, terwijl hij door allen ook geroemd werd om zijn karakter. Maar kort na zijn afzwaaien uit de dienst van studies is hij hier geboeid geraakt, maar met een lieflijke keten. Want hij is getrouwd met een meisje van goede familie, een schoonheid. Hij is afkomstig uit Mainz. Allervriendelijkste man, neem de moeite een aardig gesprek met hem aan te knopen.

2. Hertog Georg van Saksen is pas 17 april 1539 overleden: het was een vals gerucht. Pflug was raadsheer van hertog Georg.

3. Het werk verscheen in augustus 1535 bij Froben te Bazel.