De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 15. Brieven 2082-2203

2102 Van Martinus Bovollinus
Sondrio, 15 februari 1529

Jezus Christus
Martinus Bovollinus groet de zeer illustere en christelijke heer Erasmus van Rotterdam hartelijk

O licht van Germanië, waar houdt u zich verscholen? Ik neem aan dat u, tevreden met de rijpe ervaring van uw eigen grote geest, zich onttrekt aan de omgang met mensen van zo'n ongelukkige tijd. Maar kan ik zeggen dat Erasmus, die openlijk in de beroemde stad Bazel leeft, zich schuilhoudt? Ik zal het zeker zeggen, want in heel Italië is de luister van uw alom beroemde naam zo groot, om over de andere delen van de wereld maar te zwijgen, en bestaat er (als ik dat zo mag zeggen) bij goede christenen zoveel verbazing over en verdriet om de religieuze onenigheid^1. in die befaamde stad, maar bij de meer onverschilligen zoveel spot, dat ieder rechtschapen persoon zich verwonderd afvraagt waarom Erasmus zich niet uit deze woelingen naar een rustigere en veiligere plaats terugtrekt.

Maar u zult zeggen: ‘Vruchteloos is de bezorgdheid van mensen die zonder erom gevraagd te zijn uit zichzelf voor andermans zaken zorgen.’ Wie zou bovendien niet diegenen als dwazen beschouwen die aan Erasmus een advies willen geven over een aangelegenheid van Erasmus, van wie de hele wereld advies over wereldse en hemelse zaken ontvangt? Nam de wereld zijn raad maar ter harte! Maar wees niet verbaasd, beste Erasmus: het gaat

1. Zie brief 2097, noot 1.

[p. 87]

niet om uw, maar eerder om onze zaak. Wij beseffen immers dat uw arme lichaam, dat een gevangenis van uw uitmuntende geest was en nog is, de ouderdom nadert, en we geloven alleen maar dat u als de meest volmaakte wijze naar de bron van onze schepper hunkert en verlangt van aangezicht tot aangezicht te weten te komen wat u in een raadsel^2. hebt leren kennen. Maar wij, Erasmus, - neem het ons niet kwalijk - hopen dat u nog lang in deze wereld zult verblijven en stellen het belang van het christendom boven uw verlangen. Niettemin vertrouwen wij op de genade van onze Heiland en hopen dat naarmate u langer leeft uw roem en verdiensten sterker toenemen dan de last van de ouderdom.

Neem daarom in uw en ons belang uzelf in acht en begeeft u zich naar een woonplaats die voor uw oude dag veiliger is. Wees niet bang, u zult nergens een onbekende zijn, tenzij u wellicht naar mensen aan de andere kant van de wereld verhuist. Ik vraag de almachtige God dat hij uw stad van de onrust bevrijdt, de oproerkraaiers naar het geloof terugbrengt en dat hij iedereen leert in eensgezindheid niet alleen katholiek te zijn maar ook het katholieke geloof getrouw in acht te nemen. Of moge hij anders u daaruit losrukken en u elders in geluk laten voortleven. Vaarwel, sieraad van deze tijd. Wil ervoor zorgen, vraag ik u, dat uw dienaar een kort brieve met uw antwoord krijgt.^3.

Uit Sondrio, 15 februari 1529

Jezus Christus

Aan Erasmus van Rotterdam, het beroemdst van iedereen. In Bazel

2. Vgl. 1 Korintiërs 13:12.

3. Erasmus stuurde een antwoord (zie brief 2337) dat niet bewaard is gebleven.