De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 7. Brieven 993-1121

1029 Aan Cuthbert Tunstall
Leuven, 16 oktober 1519

Erasmus van Rotterdam aan Cuthbert Tunstall, gegroet

Met de kwatongen is een verdrag gesloten nadat ze daar zelf lang op hadden aangedrongen; nooit heb ik over een samenzwering van dergelijke aard iets gelezen of gehoord. Naar men zegt was het één man, Noxus,^1. die zowel Van Dorp destijds heeft opgejut als deze hele tragedie is begonnen; mijn vermoeden ging al lang in die richting, maar nu weet ik het zeker. Hij was ook degene die op vrede aanstuurde toen hij merkte dat ik dreigementen uitte voor het geval ze niet zouden ophouden, dat anderen klaarstonden voor de strijd, dat zijn eigen gezondheid gevaar liep vanwege het tumult en dat hij zelf het slachtoffer werd van wat hij tegen mij beraamde. Ik weet dat mijn apologie- en je niet aanstaan, maar het was nodig iets te ondernemen en je zou zelfs mijn zachtmoedigheid prijzen als je wist hoe afschuwelijk de zaak ervoor stond. Verder is het me niet ontgaan dat jullie Lee proberen te bewegen zijn boek terug te nemen, maar intussen bereiken jullie niets anders voor mij dan dat hij zijn werk in verbeterde vorm zal uitgeven terwijl ik misschien dood of ver weg ben. Het valt immers allerminst te verwachten dat hij voorgoed het werk terugneemt dat hij dagelijks herziet; hij is zelfs nooit zoveel met

1. Jan Briart.

[p. 114]

het werk bezig geweest als nu. Maar het is niet mijn bedoeling hierover met jullie te redetwisten. Van Dorp heeft verklaard, in een gepubliceerd boek nog wel, dat hij van inzicht is veranderd^2. en gedraagt zich in andere gelegenheden zodanig dat ik hem voldoende vertrouw. Wat de anderen betreft, zal ik het gesloten verdrag niet schenden en heb ik de wapens neergelegd, maar overigens blijf ik waakzaam. In de komende winter zal ik de parafrasen voltooien, als Christus me bijstaat. De dood van Colet zou ik ontroostbaar bewenen als ik niet wist dat tranen hem noch mij zullen baten.

Naar jullie hof is Anton van Grimbergen onderweg, zoon van de voorname heer van Bergen, een jongeman geboren voor de deugd, verslingerd aan de letteren en aan de geletterden, met een bijzonder zacht gemoed en vol ingetogenheid. Aarzel niet hem te laten merken hoezeer je zijn rechtschapenheid waardeert. Longueil heeft hier twee volle dagen met mij doorgebracht. In Brugge heb ik kardinaal Campeggi gezien; ik heb met hem gedineerd, zijn wellevendheid is opmerkelijk. Mij bevalt zijn ongedwongen karakter, vrij van gekunsteldheid.

Als het mogelijk is, zou ik graag een exemplaar willen inzien van de aantekeningen die Lee heeft gemaakt, want men is al in de weer met de derde editie^3. en van de man zelf krijg ik niets los. Ik twijfel geenszins aan de goede bedoelingen van de bisschop van Rochester,^4. maar niemand is listiger en onbetrouwbaarder dan die roddelaar van een Lee. Als er iets is dat je me beveelt te doen, zul je me daar ten zeerste toe bereid vinden. Het ga je goed.

Leuven, 16 oktober 1519

2. Zie brief 1024, noot 4.

3. Van Erasmus' uitgave van het Nieuwe Testament.

4. John Fisher.