De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 5. Brieven 594-841

783 Aan [William Blount, heer van Mountjoy]
[Leuven, ca 5 maart 1518]

Gegroet, beste mecenas. Ik bereid een reis naar Bazel of Venetië voor. Dat zal het laatste bedrijf van mijn komedie zijn. Ik weet dat de reis erg lang zal zijn en, wat meer is, erg gevaarlijk en om meerdere redenen. Behalve het gebruikelijke banditisme, schrikt ook de pest me af van Duitsland. Probeer, alsjeblieft, mijn beste mecenas, een genereus geschenk van de koninklijke welwillendheid voor mij los te krijgen; de koning zal merken dat hij dat niet aan een ondankbare gaf. Maar laat het snel gebeuren zodat ik, al op het punt te vertrekken, niet hoef te wachten op mijn bediende.^1. Ik zou je niet durven lastigvallen en ik zou graag tevreden zijn met je vriendelijkheid jegens mij, als hier niet alles in baar geld werd uitgedrukt. Je zult zeggen: ‘waarom kom je dan niet hierheen?’ Ten eerste moet ik daar echt aanwezig zijn om mijn werk door het drukproces te begeleiden. Ten tweede dwong mijn belang me

1. John Smith.

[p. 246]

hier langer te blijven, vanwege de theologen, die een grootse tragedie tegen me in beweging zouden hebben gezet als ik niet in persoon aanwezig was geweest. Als dit laatste bedrijf over is, ben ik van plan naar Engeland te verhuizen als naar de diepst verborgen uithoek van de wereld, en me met lieflijker en lichtere studies bezig te houden. Als je me een niet al te domme beschermeling vindt, alsjeblieft, mijn mecenas, blijf jezelf dan gelijk.

Richard Pace heeft me in zijn boek opgevoerd als zwak en arm mannetje, terwijl ik mijzelf bijna als een Midas voorkwam. Die lasterpraat straalt ook enigszins op jou af. Maar beschouw deze opmerking van me als een grap, als ik maar in ernst deze smaad kan ontvluchten. Overal vandaan nodigen de grootste persoonlijkheden mij hier uit, de bisschop van Utrecht, van Luik, van Mainz,^2. maar ik geef niets om allerlei verwachtingen in een verre toekomst. Men zegt me dat ik vanuit Spanje wat meer kan verwachten.

Wees niet bang aan deze jongeman geld mee te geven. Hij zal het op raad van Sixtinus bij bankiers onderbrengen. Ik heb een gemakkelijk paard nodig, maar in paardenzaken heb jij gewoonlijk geen gelukkige hand; help me echter als je iets kunt doen.

De Chiliades zijn weer klaar en zullen verschijnen op de volgende beurs. Vaarwel ook voor je lieve vrouw en dierbare kinderen. Ik moet, of ik het wil of niet, een of twee boeken van mijn brieven uitgeven; als je er nog wat hebt, geef ze dan aan hem mee. Ik zal pas iets uitgeven na de noodzakelijke correcties. Nogmaals, vaarwel, mijn oudste mecenas.

2. Filips van Bourgondië (zie brief 728), Erard de la Marck (zie brief 746) en Albert von Brandenburg (zie brief 661).