De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 5. Brieven 594-841

775 Aan Johan Sixtinus
Antwerpen, 22 februari [1518]

Erasmus aan Sixtinus

Ik vraag je dringend dat mijn vriend John^1. van Pietro Ammonio^2. krijgt wat ik wil hebben en dat zonder oponthoud. Want de uitgave van het Nieuwe Testament dwingt me weer naar Bazel te gaan, of in ieder geval naar Venetië. Ik heb deze ramp op mijn eigen kar geladen, zoals het spreekwoord zegt,^3. maar wat ik in mijn mond heb gestopt moet ik doorslikken. De paus en de keizer voeren een nieuwe komedie op, zij doen het voorkomen dat het om een oorlog tegen de Turken gaat, maar het gaat om iets heel anders. Wij hebben het toppunt van tirannie en onbeschaamdheid bereikt. Midden in de steden hier begonnen de rovers zich te roeren, maar de eindelijk ontwaakte autoriteiten beginnen waakzaam te worden. Vaarwel, oprechtste van mijn vrienden en welwillendste van mijn beschermers.

Antwerpen, 22 februari

Toen ik dit had geschreven werd mij je brief door Franz^4. overhandigd. Ik heb geld gekregen van Maruffo. Franz beweert dat het geld hem daar niet werd uitbetaald, omdat de wissel slecht aan de wettelijke voorschriften voldeed. Ik stuur nu wel een wettige wissel. Ik heb Pietro Ammonio een zorgvuldige brief^5. geschreven en ik vertrouw er op dat hij zal doen wat ik vraag. Wat is de instelling van de Italianen toch altijd weer anders!

1. John Smith.

2. Pietro Vannes.

3. Adagia i, 1, 50.

4. Franz Birckmann.

5. Brief 774.

[p. 228]

Over Lefèvre doen verschillende geruchten de ronde: volgens sommigen is hij bezig met een apologie, volgens anderen is hij het met mij eens. Hij moet zelf maar zien. Als hij weer begint, zal hij moeten aanvaarden wat hij verdient. Mountjoy blijft zichzelf gelijk: hij belooft of hij klaagt. De eerwaarde^6. schaamde zich niet twintig pond aan te bieden, terwijl de ander me wilde laten hopen op honderd, en ik heb al zoveel ervaring niet alleen met beloften maar zelfs met eden. Over de gezondheid van Pieter Gillis heb ik geen geruchten verspreid, maar in een brief aan More betreurde ik die: was het gerucht maar niet waar! Mijn beste Sixtinus, het is maar al te waar zodat ik me ellendig voel door het gevaar waarin hij verkeert.

6. Thomas Wolsey.