De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 5. Brieven 594-841

641 Aan Joris van Halewijn
Leuven, 29 augustus [1517]

Des. Erasmus van Rotterdam aan zijn vriend, de illustere Joris van Halewijn, gegroet

Zeer illustere Joris, eindelijk heb ik, als ik me niet vergis, een idee wie dat was in Gent^1. die aanstoot nam aan mijn Zotheid. Het is een monnik, een zwarte monnik en een en al buik. Aanvankelijk werd zij maar door weinig mensen begrepen, totdat Lister aantekeningen toevoegde; maar toen ze dankzij jou ook Frans begon te spreken,^2. werd ze ook begrepen door hen die zelfs hun Psalmen niet begrijpen. Ook zelf zou ik mijn Zotheid wel eens Frans willen horen spreken: als je geen exemplaar hebt, zeg me dan tenminste waar ik het kan krijgen.

Ik ben helemaal, dat wil zeggen met bibliotheek, naar Leuven verhuisd. Tussen de theologen en mij heerst volkomen vrede en zelfs vriendschap; want sommige lasteraars strooiden overal rond dat ik met hen op voet van oorlog verkeer. Zij zijn van plan mij toe te laten tot hun faculteit. Wie zou dat niet liever willen dan te mogen wonen bij de goden? Atensis^3. is bijzonder aardig voor me. Van Dorp lijkt me een oprechte vriend. Er blaffen enkele bedelmonniken, maar alleen als ik er niet bij ben. Ik hoor dat in Antwerpen Briselot bij iedere drinkpartij vol overgave en met flink volume tegen me staat te bulderen, maar ik kan er niet toe komen dat te geloven van een zo geleerd en integer man.

Zorg dat het je goed gaat en dat je behouden blijft voor ons en de letteren.

1. Het is niet bekend om wie het gaat.

2. Joris van Halewijn had de Lof der Zotheid in het Frans vertaald. Of het zijn vertaling was die ten grondslag lag aan de eerste Franstalige uitgave uit 1520 is niet zeker.

3. Jan Briart.

[p. 71]

Wees deze monnik, naar het schijnt een goed man met een bijzondere aanleg, terwille als hij iets nodig heeft, overeenkomstig je eigen vriendelijkheid of vanwege mij.

Leuven, 29 augustus 151(8).