De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 3. Brieven 298-445

429 Van Andrea Ammonio
Westminster, 26 juni [1516]

Omdat ik dacht dat Eenoog was vertrokken, heb ik aan een vriend die ook naar Brussel - ik vermoedde dat jij daarheen zou gaan - zou oversteken, onmiddellijk drie regels^1. gegeven, samen met een kopie van de brief die ik je al had geschreven en die ik je via onze Pace had gestuurd. Daar had ik verder nog de brief van de paus, breve genaamd, bijgevoegd. Ik heb de andere kopie bij me gehouden en die stuur ik je nu via je Eenoog. Maar ik bewaar de breve waarin de paus jou van harte aanbeveelt bij de koning, voor je, want als ik je hem zou toesturen zou je hem toch weer hier naar toe moeten brengen en van al dat rondtrekken zou hij zoek kunnen raken.

Ik zou graag van jou willen horen wat die heerlijkheden van Germanië zijn. Trouwens, is het zo verwonderlijk dat een land dat Tacitus beschrijft als

1. Brief 427.

[p. 264]

‘vormloos, ruw van klimaat, droef om te zien en te bewonen, tenzij het je vaderland is’^2. jou toelacht? Want jij kan het Ripaeusgebergte^3. tot bedaren brengen, wilde dieren en stenen mild stemmen, en als jij nadert kwispelt men zoals Haemus deed voor Orpheus.^4. Men kan jou niets brengen, hoe luisterrijk ook, wat, vergeleken met je verdiensten, niet nogal armzalig lijkt, als ik het zo mag zeggen. Maar wij kunnen beter over die dingen praten als we bij elkaar zijn. Niet alleen ik, maar iedereen hier zit op je te wachten. Ook Larke, die zeer hoog staat aangeschreven bij York, heeft een klein welkomstcadeautje voor je. Overigens zal ik je met alle zorg koesteren. Op de zesde voor de Kalendae van Quintilis, want ik haat de naam juli.^5. Vanuit Winchester

2. Tacitus, Germania ii, 2.

3. Een ruig gebergte in het hoge noorden.

4. Haemus was een gebergte in Thracië, het geboorteland van Orpheus, die met zijn luit de boom- en bergtoppen deed buigen wanneer hij zong.

5. Een verwijzing naar paus Julius ii en Julius Caesar, die beiden bekend stonden als oorlogszuchtig.