De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 3. Brieven 298-445

409 Van Willibald Pirckheimer
Neurenberg, 20 mei 1516

Willibald Pirckheimer aan de heer Erasmus, gegroet

Ik stuurde je bijna vier maanden geleden een brief,^1. mijn dierbare en vereerde Erasmus. Maar omdat ik geen antwoord van je ontving, vermoed ik dat mijn brief aan jou of naderhand de jouwe aan mij, niet zijn aangekomen; maar in de tussentijd was er in plaats van je brief je prachtige uitgave, waarin, even zuiver en nauwgezet als gelukkig en succesvol, het Nieuwe Testament wordt verklaard. Je hebt je naam veiliggesteld voor de invloed van de tijd en een taak vervuld die niet alleen de almachtige God welgevallig is, maar ook noodzakelijk en nuttig is voor alle gelovigen in Christus. Een grootse prestatie inderdaad om iets te bereiken dat duizend jaar lang niemand is gelukt. Maar wat zal ik proberen je kennis en geleerdheid te prijzen, iets wat mijn krachten ver te boven gaat, ‘ook niet al zou ik tien tongen en tien monden / of een onbreekbare stem en een hart van brons’ hebben, zoals de dichter zegt.^2. Het

1. Deze brief is verloren gegaan.

2. Homerus, Ilias ii, 489/90 (vertaling H.J. de Roy van Zuydewijn).

[p. 237]

is daarom beter in bescheidenheid te zwijgen dan op gebrekkige wijze je lof te verkondigen en als ik naar je idee niet enthousiast genoeg over je verdiensten schrijf, dan is dat niet te wijten aan de grenzen van mijn kunnen, maar aan mijn zwakte.

Maar genoeg hierover. Ik wil heel graag weten hoe je het maakt, hoe het met je gezondheid gaat, wat voor publicatie je aan het voorbereiden bent, en als je het niet bezwaarlijk vindt, schrijf me terug. Dan heb ik iets wat ik al die onbekende vrienden van jou kan antwoorden, aangezien ze mij in hun brieven dagelijks vol bezorgdheid vragen hoe onze Erasmus het maakt. Zie, mijn beste Erasmus, hoe verlangend wij zijn naar iets van jou, of eigenlijk hoe ondankbaar wij zijn, omdat je ontzagwekkende dingen, groter dan we ook maar hadden kunnen verwachten, hebt volbracht en wij toch meteen weer om meer vragen en daar min of meer op aandringen. Je moet dat maar toeschrijven aan jouw kracht en niet aan een fout van ons. Vaarwel, roem en sieraad van het mensengeslacht.

Uit Neurenberg 20 mei 1516

Stab, de geschiedschrijver van de keizer, een geleerd en rechtschapen man, groet je wederom. Ook mijn twee zusters groeten je, de een abdis van Sint-Clara, de ander behorend tot dezelfde orde,^3. die jouw boeken geen moment kunnen wegleggen. Het grootste genoegen verschaft hun evenwel het Nieuwe Testament; dat raakt deze vrouwen, geleerder dan heel wat mannen die denken dat ze iets weten, ten zeerste. Zij zouden je schrijven in het Latijn, als ze niet meenden dat hun brieven jou onwaardig waren.

3. Charitas en Klara Pirckheimer.