De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 3. Brieven 298-445

394 Aan Urbanus Regius
Bazel, 7 maart [1516]

Erasmus van Rotterdam aan zijn vriend Urbanus Regius, gegroet

Ik ben van mening, zeergeleerde Urbanus, dat ik nu al alles te danken heb aan de doorluchtige vorst Ernst of aan jou voor de steun die je me hebt gegeven. Daarom meende ik een deel van mijn schuld te kunnen afbetalen als ik, aangezien ik, hoewel ik het wel wil, niet zelf kan doen wat je van me verlangt, je op een man wijs die dat veel beter kan. Er is hier onder ons een Heinrich Glareanus, met de laurierkrans bekroond door de keizer, hoewel ik dat de minste vind van de talrijke kwaliteiten van deze jongeman. In alle disciplines die onder de wiskunde vallen is hij buitengemeen geleerd en bijzonder getraind. In de hele Aristotelische filosofie die men nu onderwijst in de scholen, is hij zo ver gevorderd dat hij met de grootste geleerden zou kunnen strijden. Verder heeft hij zich een groot deel van de theologie eigen gemaakt. In geografie en geschiedenis is hij volmaakt. Kortom, er is geen onderdeel van goed onderwijs, waarin hij niet uitstekend thuis is; hij is slechts middelmatig in Grieks, maar dat zal hij ongetwijfeld weldra perfectioneren, hij is zo snel en ijverig. Bovendien heeft hij de juiste leeftijd voor dit werk. Hij nadert de dertig, een leeftijd die te ver gevorderd is om hoog-

[p. 210]

hartig op hem neer te zien, en toch verreweg het geschiktst om alle zware werkzaamheden te vervullen.

Behalve deze gunstige leeftijd heeft Glareanus van nature de bijzondere gave te verlangen naar, en in staat te zijn tot moeilijke literaire werkzaamheden. Wat hij niet weet, wil hij graag leren; wat hij weet, onderricht hij met vreugde en oprechtheid. Hij heeft een levendig en vrolijk karakter en is bovendien altijd voor alles te vinden. Ik voeg er nog een laatste argument aan toe dat, meen ik, men onder de voornaamste moet rekenen: hij is door en door eerlijk. Hij heeft een afkeer van die onmatige drinkgelagen, van gokspelen, van vieze praatjes, van hoeren - zelfs het noemen van die dingen kan hij niet verdragen. Velen nodigen hem uit op niet te versmaden voorwaarden, en ik meende dat hij al een verbintenis was aangegaan. Maar tijdens een gesprek voelde ik dat, als hem geboden wordt wat zijn kwaliteiten verdienen, je hem nog zou kunnen aantrekken. Hij is jong en heeft meer geleerdheid in huis dan rijkdom of aanzien, hoewel hij dagelijks aan aanzien wint. De uitstraling van de vorst zal hem beroemd maken, en hij op zijn beurt zal het geslacht en de hoge positie van de vorst luister bijzetten; en wat hij aan luister ontleent aan Zijne Hoogheid zal hij ééns, zelfs met rente, terugbetalen. Ik meende dat je me dankbaar zou zijn als ik dat in mijn brief aanstipte. En ik weet wie ik aanbeveel.

Het Nieuwe Testament is uitgegeven. Aan Hieronymus legt men de laatste hand. Vaarwel.

Bazel, 7 maart 1515