De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 3. Brieven 298-445

321 Van Heinrich Bebel
Tübingen, 20 januari 1515

Heinrich Bebel van Justingen aan de heer Erasmus, gegroet

Toen onlangs, zeergeleerde heer, Beatus Rhenanus, misleid door een vals gerucht, in een brief bekend maakte dat u uit de wereld der levenden was weggenomen, betreurde ik voorzeker uw lot, en betreurde ik het verlies voor de letteren en voor de roem van ons Germanië. Maar nu u, naar ik begrijp, gezond en wel in Bazel bent en onvermoeibaar de schone letteren blijft bevorderen, verheug ik me daar bijzonder over en kon ik het niet nalaten u een groet te brengen per brief, hoe ongepolijst die ook moge zijn.

[p. 53]

Want om oprecht en in overeenstemming met de gevoelens van alle geleerden in Zwaben te spreken, ik meen dat alle grote geesten van de huidige generatie voor u onderdoen in veelzijdige geleerdheid en in kennis van beide oude talen, zodat u niet alleen ver voorloopt op de Duitsers, maar ook op de Fransen en Italianen en u slechts te vergelijken bent met de oudheid en met de eerbiedwaardigste namen uit de literatuur. Daarom vraag ik u uitsluitend nog dat u zó openlijk in uw geschriften verklaart een Duitser te zijn dat de Engelsen en Fransen, als volk toch al erg gesteld op hun eigen roem, niet met u kunnen gaan pronken of zich in hun onbescheidenheid laten voorstaan op u als hun landgenoot. Vaarwel, zeergeleerde man, en duld het gelaten dat ik u met deze slecht geschreven brief lastig val, want hij komt voort uit de grootste eerbied en bewondering. Nogmaals vaarwel.

Tübingen, 20 januari 1515