De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 1. Brieven 1-141

92 Van Willem Hermans aan Servaas Rogier
[Stein, februari 1499]

Willem aan Servaas Rogier, gegroet

De brief die ik gisteren van je ontving, heeft me ongelooflijk veel genoegen gedaan. Ik jubel en triomfeer dat het succes eindelijk de goedheid en geleerdheid beloont van mijn Erasmus; hij zocht het over bijna de hele wereld en heeft het nu eindelijk gevonden. Onze vriend Erasmus was hier, misschien wel, wat de hemel moge verhoeden, voor de laatste keer. Na Pasen^1. gaat hij

1. 31 maart 1499.

[p. 192]

naar Bologna - wat een lange en moeilijke reis! - en hij regelt nu zijn reiskosten. Als alles goed gaat, zal hij in triomf terugkeren met de graad van doctor. Maar als hem misschien iets zal overkomen, zal het ons in eeuwige rouw dompelen en vooral mij, van wie hij altijd, zoals je weet, een hoge dunk had. Onze Jacob Batt is van plan naar Holland te komen; ik ben nogal sceptisch over het resultaat. Je kent trouwens het gesnoef van de man, hij speelt op zijn manier heel mooi de rol van Thraso.^2. Toch is het ongelooflijk hoe Erasmus zijn standvastigheid in de vriendschap, zijn trouw en zijn oprechte inborst prijst. Kom zo snel als je kunt naar me toe, niet alleen om de redenen die je wel kent, maar ook - als andere excuses ontbreken - alleen maar ter wille van mij. Vaarwel, meest standvastige van alle vrienden, en werp je ondertussen op de meest eerzame taak, de studie der letteren. Die is jouw aandacht en tijd meer dan waard en wat valt er anders voor loffelijks te doen?

2. De opschepperige officier in de Eunuchus van Terentius. Dit oordeel over Batt wordt niet bevestigd door wat Erasmus over hem schrijft.