best gaat doen? Of weet je je zo aan te passen aan de omstandigheden en personen, dat je moeilijke en verfijnde werken produceert voor geletterden en slordig gemaakte voor onbenullige lieden?
Maar genoeg geschertst. Je schrijft dat je al je werken die je bezit, veilig aan mij kunt toevertrouwen, aangezien je allang overtuigd bent van mijn trouwe vriendschap en, zoals je schrijft, van mijn toewijding, ijver en onbaatzuchtigheid. Wel, je denkt erg welwillend over mij en ik zal dan ook mijn uiterste best doen om je in deze mening niet te beschamen. Als je niet alleen op woorden wilt vertrouwen, stel me dan eens op de proef: dan zul je echt merken dat ik je nooit mijn steun zal onthouden, als je deze ooit nodig hebt. En als je beweert dat ik gemakkelijk je gebrek aan zelfvertrouwen kan wegnemen en door mijn bijzondere kunst - zoals je zegt - mijn dagelijks brood kan maken van wat jij in voorraad hebt, zou ik, om eerlijk te zijn, mijn beste Cornelis, bijna gaan denken dat je de spot drijft met mijn simpelheid, als ik niet zoveel bewijzen had van je goede wil. Ik zal maar aannemen dat, als je mij, die zo weinig waard is, te hoog inschat, dit eerder voortkomt uit misplaatste genegenheid dan uit een weloverwogen oordeel. Maar om te voorkomen dat je me verwijt je helemaal niet tegemoet te komen in de plichten der vriendschap, beloof ik je mijn hulp in deze dingen, op voorwaarde dat jij, op jouw beurt, me je steun verleent. Vaarwel, en houd me in je gedachten.