Tondalus' visioen en St. Patricius' vagevuur (2 delen)

Die achtende pine

Ende si trecten voert van daer. ende toeghen den ridder mit hem tot enen groten huse dat gruwelic rokede. ende het was herde seer wijt ende lanc. soe dat ment eynde daer of niet sien en mochte Ende doe [s]i noch een deel daer of waren. so bleef die ridder staende. om die grote hitte die daer uut quam. ende ontsach hem [...] voert te gane. Hier om segheden hem die duvelen. Wat verbeidstu. het is een bade huus dattu sieste. Wilstu of en wilstu. du salster toe gaen. ende mitten anderen daer in baden. Ende hi begon uute den huus te horen weinen ende screyen Ende do hi int huus ghebracht was. soe sach hi enen wijer die verveerlike antesiene was ende eyselic. wante dat paviment vanden huus. was

[fol. 16a]

vol ronder putten die die ene anden anderen stonden. soe dat men daer nauwe of niet tusschen gaen en mochte Ende elc putte was vol van eenre hande ghesmolten metaele of van enegher ander vallenderre verscheit. daer ene grote schaer van man[nen] ende wiven. jongen ende oelden in ghesonken stonden Ende sommighe waren daer alte male in ghesonken Sommighe tot den wijnbrawen Sommighe toe den oghen Sommighe toe den lippen Sommighe toe den halse Sommighe toe der borste Sommighe toe den navele Sommighe toe den dieen Sommighe toe den knien Sommighe toe den benen Sommige mit enen voete allene. Sommeghe mit beiden handen. of mit eenre hant allene. Sie weynden alle van pinen ende riepen. Doe segheden [...] die duvelen. sie mit desen salstu baden. Ende si hoeven den ridder op ende se pijndene te werpene in enen van den putten. mer doe si hoerden den namen christi. so en mochten sijt nied doen