Die elfde pijne
Van daer trockense den ridder mit eynen bedruyst ende quamen tot eynre alte breyder vluyt al stinckende mit eynre solferiger vlammen al bedect al vol van duvelen doe seidense / op dese bornende vloyt si is die helle dat verstaet. Over dese vloyt ghinc eyn brugge Doe seiden die duvelen: Over dese brugghe so moetstu lijden ende wi solen doen comen gheruusche ende stueren wint ende dat sal uch in dye vloyt werpen / ende onse gesellen solen u vaen in duckelen u tot in die helle Mer wi solen u teerst prueven hoe seker ghi sijt daer over te gaen. Sy hielden hem mitter hant ende treckdenten op die brugge Dese brug hadde .iij. pijnlike saken Deyn datsi so glat was Dander dat si smael was dat cueme ochte eynich syns yeman daer op mochte staen ochte gaen tDerde was dat si so steel ende so hoge op ginc in die lucht datsi eyslic scheyn opwaerts te sien. Mer noch segghense: Wildy