Tondalus' visioen en St. Patricius' vagevuur (2 delen)

Hoe dat jhesus cristus patericius gaef .i. ewangelij buec ende eynen staf ende wijsde hem den inganc vanden vegevyer

Als ic voerseide doe dye heylige patericius dat voerseide volc bekeren wolde van hoere dwalingen overmids vreyse der pijnen ende mynne der blijtscap. so seiden si datse nummermeer hem en solden bekeren tot cristum noch oec omme die miraculen siende die hi dede / noch omme sijne predicacien / het en waer dat yemant van hem luden sien mochte die pijnen vanden quaden ende die blijtscappen

[fol. 32a]

der gueder / op dat si seker woerden ende weren vanden dinghen die men seghe / dan die men hoerende beloefte. Die heilige patericius die ynnich tot gode was / hi waert doe ynniger in waken in vasten in beden ende in anderen gueden werken omme des volx salicheyden Ende doe hi hem aldus tot gueden werken gaef so openbaerde hem onse guedertieren heer jhesus cristus ende gaef hem eyn ewangelij buec ende eynen staf dyemen noch heeft in yrlant ende holten voer groet heilichdom ende in groter weerdicheiden Desen selven staf hetmen jhesus staf / omme datten onse heer jhesus cristus sijnen lieven vrint patricius gaf / ende die in dit lant die groetste eerste bisscop is die sal hebben den text der ewangilien ende den staf voer eyn [...] teyken vanden hoechsten bisdom vanden lande Ende onse heer leide patericius uut inder woestijnen ende toende hem daer eynen ronden putte die bynnen hol was ende seide / So wie dat ghewaer penitencie doen wolde / ende ghewapent is mitten ghewarighen gelove ende in desen grave gaet ende die tijt van eynen daghe ende nacht daer in duert hi sal ghereynicht weerden van alden sonden sijns levens. Ende daer doer gaende en sal hi niet alleyne syen die pijne der quader / mer ist dat hi sterck blijft inden gelove sal hi oec sien der heiliger glorie ende aldus ontvoer hem onse heer van sijnen oeghen. Ende sinte patricius waert

[fol. 32b]

vervollet mit geestliker vrouden. beyde omme dat hem onse heer apenbaert had ende hi hem den putte ghetoent had daer hi dat volc mede hoepte te bekeren van hoere dwalingen. Ende te hant maecte hi ter selver stat eyn kirke in wilke hi sette sante augustijnus canonke die der heyliger apostelen leven nae volgeden Ende dese cule die inden ker[c]hoef is / buten den voerhoefde vander kerken ten oesten waert omme muerde hi ende maecte daer doeren ende sloet ane / op dat hem nyemen en onderwonde daer in te gaen mit overmoediger stoltheit ende sonder oerlof. Ende hi beval den sloetel daer van te halden den priore vander kerken Ende in des heiligen vaders patricius tijden so gingenre voel minschen inne thol bervoet / overmyds berouwenissen / die wilke doe si wieder quamen gaven ghetuych datse alte grote tormenten hadden geleden ende oec groet blijtscap gesien hadden / ende wat si seiden dat dede die guede sinte patricius in die kerke bescrijven ende om der woerde wil so begonsten dander lude sinte patricius predeckinghe te ontfaen / ende omme dat eyn minsche daer van sijnen sonden ghesuvert woert so noempt men die stede sancte patricius vegevyer Mer die stat der kerken hetmen regularis