Hoe deze ziele weder tot horen licham keren moeste
MEr doe dese ziele in allen desen grote ghenoechte gesien had Doe was die engel ons heren, die voer hoer ghinc, bi hoer ende sprac guedertierlic tot hoer. Hevestu al dijt gesien. Ende sij antwoerde. Ic siet Ic bid laet mij hier wesen Die engel sechde Du salste weder keren tot dijnen lichaem Ende salt wael ontholden om orber dijns even kerstens al wat du gesien hevest. Mer doe sij hoerden dat sij ten lichaem weder moeste. Soe antwoerde sij al weynende mit groter droef\heit
[Folio 167a]
[fol. 167a]
ende sechde. Here wat groter quade heb ic ghedaen dat ic tot mijnen lichaem weder keeren moet ende dus grote glorie laten Die engel sechde. In dese glorie en verdient nyemant te comen dan jonfferen. die hoer lichamen bewaren van berueringen vleischeliker genoechten Ende liever hadden ghebrant te werden inder becoringen des vleischs om dese grote glorie te vercrigen dan besmet te werden inder vulre ghenoechten hoers [...] vleisches. Mer du en woldes niet geloeven de[n] worden der scriftueren Ende hier om en moechstu hier niet blijven Daer omme keer weder tot dinen licham daer du van
[Folio 167b]
[fol. 167b]
comen biste Ende huede dij te doen. van dattu te voeren dedeste. Ende onse raet ende hulpe en sal dij niet ontbreken. Mer sij sullen tegenwoerdich ende ghetrouwelic bij dij blijven Ende doe die engel dit ghesecht had. doe keerde die ziel weder Ende doe sij hoer pinde te rueren. soe ghevoelde si te hant dat sij beswaert was mitten laste des lichaems. Want inder selver tijt doe sij sprac mitten engel inden hemel Soe gevoelde sij antreckende hoeren lichaem inder eerden Doe dede sij op die crancken ogen des lichaems ende versuchtede Mer hi en sechde niet. Ende om hem sach hi staen die clergien
[Folio 167c]
[fol. 167c]
Ende hi ontfinc den lichaem ons heren mit danck ende mit love Ende hi gaf al dat hi hadde den armen Ende liet setten op sijnen clederen die hi droech dat teiken des heiligen cruces. Hier nae sechde hij ons al dat hij ghesien had Ende vermaende ons een heilich leven toe te leiden Ende dat woert gods dat hi toe voeren niet en wiste. dat predicte hi mit groeter ynnicheiden. oetmoedicheiden ende konsten Mer om dat wij sijnen leven niet al en moegen na volgen. Soe hebben wij dit al ghescreven om orberlicheit der geenre die dit lesen sullen Op dat sij toe ynnichliker onsen heren dienen mogen
[Folio 167d]
[fol. 167d]
Die levet ende regniert van ewicheit in ewicheiden Amen
Hier endet Thondalus visioen off apenbaringe. die mitter heiliger scrijft. ende den propheten over een draget. Als den ghenen apenbaer is. die inder heiliger scrijft bewandert sijn Ende die en verwonderens hem niet. mer sij ontfruchtent Want dit mocht stenen herten bewegen diet nau ansagen
Die wyse man secht Och of sij smaecten ende verstonden ende die leste dijngen voersagen
Auteursrecht onbekend